تحقیق حاضر به منظور بررسی خصوصیات کمی، کیفی و مورفولوژیکی سفیدپلت در مقایسه با توسکا ییلاقی و صنوبر دلتوئیدس انجام گردید. برای رسیدن به این هدف یک توده با مبداء طبیعی(سفید پلت) و یک توده جنگلکاری شده(توسکا ییلاقی و صنوبر دلتوئیدس) در طرح جنگلداری ایزده در شرق استان مازندران(شهرستان نور) انتخاب شد. خصوصیات کمی(قطر، ارتفاع، حجم، سطح مقطع و رویه زمینی) و کیفی(طول هرس، کیفیت تنه و طول تاج) و مورفولوژی برگ(طول برگ، طول دمبرگ، پهنای برگ، مساحت برگ و تعداد دندانه) بر پایه طرح آماری کاملاً تصادفی مورد سنجش قرار گرفت. در این مطالعه به طور تصادفی تعداد 50 اصله از هرگونه شمارش گردید. متوسط رویش سالیانه قطر و ارتفاع برای گونه های صنوبر دلتوئیدس، توسکا ییلاقی و سفید پلت به ترتیب 69/18، 85/14 و 13/10 سانتیمتر و 84/24، 44/19 و 75/20 متر محاسبه گردید. نتایج نشان داد که از نظر صفات کمی(قطربرابر سینه، ارتفاع، رویه زمینی و حجم) و همچنین طول هرس و طول تاج گونه صنوبر دلتوئیدس و از نقطه نظر خصوصیت ضریب قدکشیدگی گونه توسکا ییلاقی، نسبت به دو گونه دیگر دارای ارجحیت بوده است. از پایه های سفیدپلت، توسکا ییلاقی و صنوبر دلتوئیدس به ترتیب 34، 65 و 98 درصد دارای درجه کیفی یک بوده اند. از نظر خصوصیات مورفولوژی برگ نظیر طول برگ، مساحت برگ و تعداد دندانه گونه توسکا ییلاقی، طول دمبرگ و پهنای برگ، گونه صنوبر دلتوئیدس دارای بیشترین سهم به نسبت گونه های دیگر بوده است. مطالعه حاضر نشان داد که گونه سفیدپلت دارای کمترین رویش قطری(13/10 میلیمتر در سال) به نسبت دو گونه دیگر بوده است. کلید واژه: رویش قطری، مورفولوژی، سفیدپلت، توسکا ییلاقی، صنوبر دلتوئیدس، جنگلکاری، ایزده.