اختلال عروق کرونری قلب، بیماری است که عوامل زیادی موجب شکل گیری یا تشدید آن در افراد می شود؛ از جمله این عوامل کامل گرایی،اهمال کاری و سبک مقابله ای است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه کامل گرایی، اهمال کاری و سبکهای مقابله ای در افراد مبتلا به اختلال عروق کرونری قلب و افراد سالم است. این پژوهش یک مطالعه علی مقایسه ای می باشد. در این پژوهش 107 نفر از بیماران مبتلا به اختلال عروق کرونری قلب مراجعه کننده به بیمارستان فیروزگر شهر تهران و سه مطب خصوصی قلب و عروق شهر تهران که به روش نمونه گیری پیاپی انتخاب شده بودند، با 107 نفر از افراد سالم مراجعه کننده به کلینیک-دندانپزشکی، که از نظر سن، سطح تحصیلات و تاهل با گروه بیماران همتا شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات-پژوهش طی اجرای پرسشنامه کامل گرایی(1991)، اهمال کاری تصمیم گیری(1982) و رفتاری(1986)، سبک مقابله ای اندلر و پارکر (1994)و فرم جمعیت شناختی پژوهشگرساخته، گردآوری شد و با استفاده از آزمون های t برای گروه های مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون همزمان و گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مردان مبتلا به اختلال عروق کرونری قلب درمقایسه با افراد سالم، درسه بعد کامل گرایی خودمدار،دیگرمدار وجامعه مدار بیش از افراد سالم واجد ویژگی های کامل گرایی بودند و کامل گرایی دیگرمدار می تواند اهمال کاری تصمیم گیری را پیش بینی کند. همچنین هردوخرده مقیاس اهمال کاری تصمیم گیری و رفتاری، در بیماران بیشتر از افراد سالم است و مبتلایان به بیماری عروق کرونری قلب بیشتر از سبک مقابله ای هیجان مدار و اجتناب مدار استفاده می کنند و سبک مقابله ای مسئله مدار در افراد سالم بیشتر از افراد بیمار است. در گروه بیماران، اثر بعد خودمحور کامل گرایی بر سبک مقابله ایی مسئله مدار و هیجان مدار به ترتیب منفی و مثبت بوده و در سطح 007/0 و 001/0 معنادار می باشد. در گروه افراد سالم رابطه اهمال کاری تصمیم گیری با کامل گرایی دیگرمدار منفی و در سطح 05/0 معنی دار است. پژوهش حاضر نشان می دهد کامل گرایی، اهمال کاری و سبک های مقابله ای هیجان مدار و اجتناب مدار می تواند زمینه شکل گیری بیماری عروق کرونری قلب را فراهم سازد. درحقیقت، نتایج این پژوهش ضمن دارا بودن تلویحات ضمنی مهم درباره تفاوت میزان کامل گرایی، اهمال کاری و سبک های مقابله ای بین بیماران مبتلابه اختلال عروق کرونری قلب و افراد سالم، می توان از آن درتعدیل و یا درمان بالینی متغیرهای مورد پژوهش استفاده کرد. علاوه براین براساس یافته های پژوهش حاضرپیشنهاد می شود پژوهش های گسترده تری در راستای ارزیابی با جزییات بیشتر درمورد این تفاوت های روان شناختی بین دو گروه انجام گیرد.