رضایت زناشویی از جمله مولفه های مهم در روابط زوجین است که عدم وجود آن اثرات منفی را بر زوجین و خانواده می گذارد. دیدگاه های مختلفی به بررسی این مولفه پرداخته اند. در این میان درمان مبتنی بر تصویرسازی ارتباطی (irt) و درمان راه حل-محور (sft) دو درمانی هستند که با دیدگاه های مختلف به این مقوله پرداخته اند. از این رو، پژوهش حاضر برآن شده است به مقایسه اثربخشی این دو درمان بر افزایش میزان رضایت زناشویی زنان متأهل بپردازد. این تحقیق از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل است. به این منظور تعداد 27 زن متأهل که جهت بهبود روابط زناشویی به مراکز مشاوره شهر مشهد مراجعه نمودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و از این تعداد، 18 نفر در دو گروه آزمایش و 9 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ است که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. افراد گروه های آزمایش در 8 جلسه درمان یک ساعت و نیمه شرکت کردند. برای بررسی داده ها از تحلیل کوواریانس و آزمون t استفاده شد. نتایج نشان می دهد بین هر دو گروه درمانی و گروه کنترل از نظر اثربخشی درمان تفاوت معناداری وجود دارد. یافته ها بیانگر آن است که هر دو گروه درمانی باعث افزایش رضایت زناشویی می شود. اما از نظر اثربخشی هر دوگروه آزمایشی با هم تفاوت معناداری نداشتند.