تحقیقات جامعه شناختی کمتر به بررسی نشانگان فرهنگی فردگرایی و جمع گرایی و انواع آن پرداخته است . پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط میان نشانگان فرهنگی فردگرایی و جمع گرایی با متغیرهای زمینه ای و برخی متغیرهای اجتماعی در دنبال می کند . اول بررسی توزیع الگوهای فرهنگی فردگرایی – جمع گرایی در سطح خرد و سپس بررسی روابط عللی در میان سازه های فردگرایی - جمع گرایی افقی وعمودی با برخی متغیرهای زمینه ای و متغیرهای اجتماعی ( سرمایه اجتماعی ، احساس عدالت اجتماعی ، احساس امنیت اجتماعی ، ذهنیت مذهبی ، تحرک جغرافیایی ، قانون گرایی ، عام گرایی – خاص گرایی ) در بعد علل و پیامدها . این تحقیق به روش پیمایشی میان دانشجویان دانشگاه پیام نور ( مراکز دانشگاهی چهارگانه مرکز تهران ) انجام شده است . نتایج توصیفی نشان می دهد الگوی بارز شخصیتی در میان دانشجویان جمع گرایی افقی می باشد . همچنین نتایج تبیینی نشان می دهد متغیرهای ذهنیت مذهبی با فردگرایی افقی و احساس عدالت اجتماعی با فردگرایی عمودی و احساس عدالت اجتماعی ، ذهنیت مذهبی و جنسیت با جمع گرایی عمودی و سرمایه اجتماعی و ذهنیت مذهبی با جمع گرایی افقی رابطه معنادار دارند .