یکی از متغیرهای اساسی و حساس در فعالیت های بانکی، تصمیم گیری روی نرخ سودهای بانکی است. همان طور که تصمیم صحیح و منطقی در تغییر نرخ سود بانکی، بازار پول و سرمایه را در جهت حرکت به سمت اشتغال کامل به تعادل می رساند، تصمیم نادرست و غیرمنطقی، بازارها را مختل کرده، باعث رکود یا تورم یا رکود توأم با تورم می شود. پیچیدگی مسأله از آن ناشی می شود که به طور معمول هر تصمیم، روی تغییر نرخ سود بانکی، بازتاب های متفاوت و متقابل در دو طرف عرضه و تقاضای منابع بانک ها دارد. موضوع تحقیق حاضر بررسی بررسی و ارزیابی اثر گذاری تغییرات نرخ سود بانکی بر متغیرهای کلان اقتصادی (شامل رشد اقتصادی و بیکاری و حجم نقدینگی)،در ایران می باشد. دوره زمانی تحقیق شامل 20 سال متوالی و از سال 1370 تا 1389 است، که بررسی فرضیات با استفاده از داده های واقعی این دوره و از طریق مدل های رگرسیونی بررسی شده است. در مجموع، نتایج نشان داد که تغییرات نرخ سود بانکی، میزان رشد اقتصادی و حجم نقدینگی را در طول سالهای دوره تحقیق کاهش داده است. این در حالی است که مطابق با یافته های تحقیق، نرخ سود بانکی ارتباط معناداری با بیکاری در طول دوره تحقیق، نداشته است.