ایران وافغانستان به عنوان دوکشور همسایه ومسلمان ودارای قرابت های فرهنگی، مذهبی، زبانی، تاریخی وحتی نژادی می باشد. وجود همین اشتراکات سبب شده است که دو کشور در مقاطع گوناگون تاریخی، گسترش روابط با یکدیگر را به عنوان یکی از اولویت-های نخست سیاست خارجی خودشان قرار دهند ، اما نقطه اوج این روابط و مناسبات در دوره ریاست جمهوری حامد کرزای با کشور جمهوری اسلامی ایران می باشد، که روابط این دوره در حوزه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی نمود دارد. البته این روابط دارای افت وخیز هایی نیزبوده است اماروح حاکم برروابط دوکشور درجهت تعامل وسازگاری ورو به گسترش بوده است. در این راستـا هدف این پژوهش بررسی ابعاد روابط و عوامل تأثیر گذار بر روابط دوکشور در این دوره می باشد و تلاش خواهد کرد تاروابط تاریخی دو کشور را به اجمال بررسی نموده و نقاط افت وخیز در روابط دوکشور را در دورانهای مختلف مشخص نماید وسر انجام بر روی تاریخ روابط دو کشور در 10 سال اخیر که آقای کرزی حکومت را در افغانستان در دست دارد تمرکز نماید و عوامل خارجی و داخلی موثر بر روابط دو کشور را مورد بررسی قرار دهد. این پروژه بصورت توصیفی- تحلیلی بوده و از منابع مختلف شامل منابع مهم افغانستانی و ایرانی ورسانه های مکتوب وتصویری دو کشور ، بانک های اطلاعاتی و مقالات، کتابخانه ها ی دوکشور ، مشاهدات میدانی خودنگارنده بهره برداری شده است. کلید واژگان: تاریخ، پیشینه روابط ایران وافغانستان، روابط اقتصادی ،فرهنگی وسیاسی ایران وافغانستان در دوره حامد کرزی، عوامل تأثیر گذار خارجی ، عوامل تأثیر گذار داخلی .