امروزه مدارات fpga نقش مهمی در طراحی سیستم های الکترونیکی دیجیتال دارند. در طراحی داخلی fpga نحوه ی قرار گیری بلوک های منطقی یعنی، جانمایی نقش مهمی در عملکرد بهتر مدار دارد. جانمایی به طور مستقیم زمان بندی، مسیریابی، طول و تراکم سیم ها را تحت تاثیر قرار می دهد. به طور کلی طراحی بهینه منجر به تولید قطعه الکترونیکی بهتر و در نتیجه هزینه کمتر در فرایند ساخت و تولید خواهد شد. در این پایان نامه الگوریتم های تکاملی ژنتیک، کلونی مورچه ها و کلونی زنبور عسل برای جانمایی بهینه بررسی شده است. وسعت دامنه ی کاربرد، سهولت استفاده و توانایی دستیابی به جواب بهینه از دلایل استفاده از این الگوریتم هاست. نتایج طراحی و جانمایی مدارها از لحاظ فضای اشغال شده، طول سیم های اتصالی و نیز تراکم سیم ها مقایسه می گردد. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهد که روش ترکیبی جدید الگوریتم کلونی مورچه ها با جهش (aco+mut) می تواند ابعاد مدار و طول سیم ها را بهینه سازی کند، اما به علت نسبت عکس تراکم با اندازه نمی تواند تراکم را به خوبی الگوریتم کلونی مورچه ها بهینه نماید.