چکیده: اجاره در لغت به معنی کرایه دادن، در اختیارگذاشتن، پناه دادن و امان دادن است که مصدر ثلاثی مزید آن در باب افعال، ایجار می باشد. و عقدی است که به موجب آن مستأجر مالک منافع عین مستأجره می شود. در اجاره اعیان اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستأجر و مورد اجاره را عین مستأجره می گویند و اجاره نامه اصطلاح عامیانه سند اجاره، نوشته ای است که حاکی از عقد اجاره باشد. در کتاب و سنت، مشروعیت عقد اجاره تصریح شده است. از خصوصیات و ویژگیهای عقد اجاره می توان تملیکی و عهدی بودن، معوض بودن، لازم بودن، موقتی بودن و تدریجی بودن عقد اجاره را نام برد. با بررسی و تطبیق اجاره نامه ها با شرایط اساسی و ارکان اجاره، آثار عقد اجاره، انحلال عقد اجاره در فقه و حقوق موضوعه و بررسی دعاوی مربوط به عقد اجاره بیان شدکه در بسیاری از موارد اجاره نامه ها با چهارچوب اصلی فقه و حقوق موضوعه مطابقت دارد. اما در بعضی موارد با آنها مطابقت ندارد یا بسیاری از مسائل مهم فقهی و حقوقی در اجاره نامه ها مطرح نشده است.