چکیده مقدمه: درد بعد از درمان ریشه هنوز هم یکی از مشکلات این درمان به حساب می آید. هدف از این مطالعه ی بالینی، ارزیابی میزان کارآمدی تزریق انفیلتره ی دگزامتازون در دندانهای با تشخیص پالپی نکروز، روی پیشگیری و کنترل دردهای بعد از درمان ریشه بود. مواد و روشها: 30 بیمار با تشخیص پالپی نکروز به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند: دگزامتازون و کنترل. پس از تزریق بیحسی موضعی و تهیه ی حفره دسترسی، کانالها شکل دهی و پر شدند. در انتها، 1میلی لیتر دگزامتازون(4 میلی گرم) بصورت انفیلتره در ناحیه ی پری اپیکال دندانهای گروه درمان تزریق شد. درد بیماران با توجه به visual analog scale مدیفای شده، در زمانهای قبل از درمان،بلافاصله بعد از درمان، 6، 12، 24 و 48 ساعت بعد از درمان ارزیابی شد. نتایج: بررسی های آماری نشان دادند ، شدت درد بعد از درمان در گروه دگزامتازون بطور کلی کمتر از گروه کنترل بود. این تفاوت خصوصا در فواصل 6 و 12 ساعت بعد از درمان مشخص تر و نزدیک به آستانه معنی دار بود با این وجود، از لحاظ آماری معنی دار نشد(p>0.05). از طرف دیگرگستره ی درد گزارش شده(اختلاف بین بیشترین و کمترین شدت درد) در بیماران گروه درمان، نسبت به گروه کنترل محدود تر بود (p>0.05). نتیجه گیری: تزریق انفیلتره ی دگزامتازون بعد از اتمام درمان ریشه، با توجه به اثر ضد التهابی آن روی بافتهای ملتهب پری اپیکال، احتمالا میتواند در کاهش درد بیمار در 12 ساعت اولیه ی بعد از درمان موثر باشد. با این حال، انجام مطالعات بیشتر با جامعه ی آماری بزرگتر و استفاده از سایر روشهای ارزیابی شدت درد توصیه میشود.