بتن به عنوان یک ماده ی ساختمانی پرکاربرد محسوب می شود که خواص مکانیکی و دوام آن همواره مد نظر می باشد. در تحقیقات مختلف برای بهبود این خواص و همچنین کاهش مصرف سیمان به منظور کاهش هزینه، انرژی و آلاینده های زیست محیطی، از مواد پوزولانی مختلف مانند میکروسیلیس، خاکستر بادی و سرباره استفاده شده است. در سال های اخیر نیز تحقیقات گسترده ای راجع به استفاده از زئولیت به عنوان پوزولان در بتن صورت گرفته است. با توجه به نتایج گزارش شده از تحقیقات اخیر و با توجه به وجود منابع زئولیتی در ایران، این پایان نامه با هدف بررسی اثر پوزولان زئولیت بر خواص مکانیکی و دوام بتن، انجام شده است. برای دستیابی به این هدف، 27 طرح اختلاط در 3 نسبت آب به مواد سیمانی 38/0، 42/0 و 45/0 در نظر گرفته شده و در سنین 7، 28 و 90 روزه آزمایش های مکانیکی و دوام شامل مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مدول گسیختگی، مقاومت الکتریکی و اولتراسونیک انجام گردید. در این تحقیق به منظور مقایسه رفتار مکانیکی پوزولان زئولیت، از پوزولان میکروسیلیس نیز استفاده شد که زئولیت در درصدهای صفر، 10 و 20 و میکروسیلیس در درصد های صفر، 7 و 10 درصد وزنی در طرح ها جایگزین سیمان شده اند. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که کاربرد زئولیت در بتن در بسیاری از موارد سبب بهبود خواص آن نسبت به طرح های شاهد شده و نسبت به طرح های حاوی میکروسیلیس دارای مقادیر نزدیک و در بعضی موارد دارای مقادیر بالاتری می باشد.