هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل ملاحظات تربیتی لحن گفتار خداوند در قرآن کریم وتبیین شیوه های گفتگوی خدا با بندگان با تاکید بر مطا لعه موردی قوم بنی اسرائیل در سوره بقره است. در فصل اول اهداف وسوالات مطرح شده است . فصل دوم 4بخش می باشد. که شامل آموزه های تربیتی قرآن ، پیش فرض های نظری بحث ، مفاهیم پژوهش وپیشینه تحقیق است. درفصل سوم به روش تحقیق پرداخته شده است. که روش این تحقیق ، تحلیل محتوای کیفی است. فصل چهارم شامل تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق است ودرقالب جداول مربوط به هدف اصلی تنظیم گردیده است و نهایتا در فصل پنجم به نتایج و پیشنهادهای پژوهش اشاره شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که از بین 14 لحن استخراج شده از خلال بررسی حدود 100 آیه ی مذکور در سوره ی بقره، لحن های توصیف گرانه و یادآوری کننده به ترتیب با 77 و 42 مرتبه تکرار، واجد بیشترین میزان کاربرد و فراوانی هستندکه این مطلب جایگاه رفیع نگرش تاریخی در روش آموزش خداوند را نشان می دهد. همچنین مشخص می کندکه روش گفتگو با مخاطبان باید بر مبنای هویت وحافظه تاریخی آنها باشد. برای بازگشت افراد به هویت اصلی خود وفرصت دادن برای جبران اشتباهاتشان. درموضوع ، «توحید ـ رابطه ی انسان با خدا» پرکاربردترین لحن خدا، لحن مبشرانه و سپس دعوت گرانه است. این موضوع نشان می دهدکه خداوند اهل رفاقت است ومخاطب خود رادعوت به یک پروژه مشترک با خود می کند. با بررسی جداول استخراج شده تمام لحن هاوموضوعات مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. درضمن یافته های این پژوهش نشان می دهد که فرض تحکم وآمرانه مطلق بودن لحن خداوند در قرآن، فرضی نادرست و فا قد عینیت می باشد و با دقت در لحن کلام خدا در قرآن، علاوه بر رد این فرض، شیوه های تربیتی گفتگوی صحیح با مخاطبان گوناگون استخراج شده است. واژه های کلیدی: لحن کلام خدا، تربیت، تربیت دینی، بنی اسرائیل