امروزه از نیروی انسانی به عنوان یکی از مهمترین منابع سازمانی یاد می شود. که در برخورد با چالش های محیطی و کسب مزیت رقابتی نقش منحصر به فردی را بازی می کند. یکی از راه کارهای مدیران جهت حفظ این منبع سازمانی، ایجاد رضایت شغلی و جلوگیری از نارضایتی است. لذا در پژوهش حاضر به بررسی عوامل مرتبط با رضایت شغلی کارکنان بر اساس مدل شاخص توصیفی شغل (jdi)پرداخته شده است. هدف اصلی پژوهش، پاسخ به این سوال است که عوامل مرتبط با رضایت شغلی شاغلان در شرکت ملی نفت ایران- صندوقهای بازنشستگی، پس انداز و رفاه کارکنان چیست؟ در این راستا بر اساس مدل jdi که پنج عامل را معرفی می کند فرضیات تحقیق شکل گرفت. روش تحقیق از نوع پیمایشی و همبستگی است. جامعه آماری کلیه کارکنان شاغل (رسمی، پیمانی، قراردادی و پیمانکاری) صندوقهای بازنشستگی، پس انداز و رفاه کارکنان شرکت ملی نفت به تعداد 385 نفر در سال 91-90 می باشد که حجم نمونه 171 نفر و روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده می باشد. بخشی از تحقیق از طریق توصیف فراوانی ها به هدف خویش خواهد رسید. برای سنجش رابطه بین متغیرها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. برای تشخیص تفاوت معنی دار میانگین دو گروه از « آزمونt » و جهت شناخت تفاوت معنی دار بین میانگین، حداقل و حداکثر میان چند گروه از آزمون آنالیز واریانس یک سویه استفاده گردید. چنانکه تفاوت معنی داری وجود داشت برای آنکه بدانیم که تفاوت بین کدام یک از گروه هاست، از «آزمون فیشر» استفاده گردید. نهایتاً بر اساس مطالعات انجام شده تمامی فرضیات تحقیق مورد تائید قرار گرفت. تائید فرضیات بیانگر این است که عوامل پنج گانه مدل jdi در صندوقهای بازنشستگی، پس انداز و رفاه کارکنان با رضایت شغلی کارکنان رابطه دارد لذا مدیران سازمان می توانند به منظور ایجاد و افزایش رضایت شغلی نیروی انسانی خود به این عوامل توجه نمایند.