چکیده: آمادگی قلبی تنفسی از مهم ترین عوامل آمادگی جسمانی است. رسیدن اکسیژن کافی به عضلات و بافت های مختلف بدن باعث به تاخیر افتادن خستگی ناشی از تجمع اسید لاکتیک در عضلات می شود. الگوی افزایش ناگهانی اکسیژن مصرفی در شروع فعالیت تا رسیدن به مرحله یکنواختی در ادامه ی فعالیت تحت عنوان پویایی اکسیژن مصرفی (vo2 kinetic ) شناخته شده است. ورزشکاران رویینگ نیاز به آمادگی هوازی دارند. هدف روورها دست یابی به بالا ترین سرعت در مهارت پارو زدن است که دستگاه های عصبی عضلانی و قلبی تنفسی را درگیر می کند. هدف از انجام این پژوهش بررسی پویایی اکسیژن مصرفی به هنگام 2000 متر پاروزدن شبیه سازی شده روی ارگومتر رویینگ در پاروزنان جوان نخبه بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع نیمه تجربی بود و در آن از یک گروه آزمودنی 12 نفره با یک مرحله آزمون استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه ورزشکاران عضو تیم ملی رویینگ جوانان بودند. این آزمون شامل 2000 متر پاروزدن روی ارگومتر رویینگ بود که گاز های تنفسی در آن توسط دستگاه گاز آنالیزر نفس به نفس اندازه گیری شد. ی اساس یافته های به دست آمده پاروزنان جوان نخبه ایرانی دارای تهویه دقیقه ای 75/168 لیتر در دقیقه، نسبت تهویه به co2 مصرفی (ve/vo2) برابر با 74/40، نسبت تبادل تنفسی (r) برابر با 37/1 و نبض اکسیژن (vo2/hr) برابر با 04/23 میلی لیتر به ازای هر ضربه دقیقه بودند.