مفهوم نیروگاه مجازی دارای ویژگیهای منحصربه فردی است که می تواند آینده بازارهای برق را تحت تاثیر قراردهد. ازاینرو هدف اصلی این تحقیق، ارائه یک چهارچوب جامع جهت تصمیمگیری بهینه نیروگاههای مجازی در فضای رقابتی بازار برق می باشد. عناصر اصلی که در مساله تصمیم گیری نیروگاه مجازی بایستی مدنظرقرارگیرند عبارتند از عدمقطعیت های موجود در مساله نظیر توان خروجی منابع تجدیدپذیر، قیمت های انرژی، رفتار غیرقابل پیش بینی واحدهای عضو و همچنین نحوه مدل نمودن شبکه توزیع. از این رو، در این تحقیق مساله تصمیم گیری نیروگاه مجازی جهت حضور در بازارهای کوتاه مدت و میان مدت مورد بررسی قرارگرفته است. بدین منظور در ابتدا، دو مدل برای مساله تصمیم گیری نیروگاه مجازی جهت حضور در بازار روزبعد ارائه شده است. مدل اصلی پیشنهادی در این تحقیق که با مفهوم نیروگاه مجازی به عنوان یک واحد نیروگاهی مجتمع و همچنین ساختار آینده شبکه های توزیع با حضور گسترده این نوع از نیروگاه ها سازگار می باشد، یک مدل دومرحله ای است که در آن برآوردن قیود و نیازهای شبکه توزیع، از مساله پیشنهاددهی بهینه نیروگاه مجازی در بازار منفک گردیده است. همچنین در این تحقیق، ارزیابی ریسک مرتبط با عدم قطعیت های موجود در تابع هدف مساله با استفاده از دو روش تخمین نقطه و میانگین انحراف معیار پیشنهاد شده است. از طرفی دیگر، به منظور مواجه با ریسک قیمت های بازار، مدل های ارائه شده جهت حضور نیروگاه مجازی در بازارهای میان مدت با مدنظرقراردادن قراردادهای پیش رو و اختیار و با استفاده از یک روش مبتنی بر تئوری میانگین-انحراف معیار توسعه داده شده است. حضور نیروگاه مجازی در بازارهای میان مدت، از این جهت حائز اهمیت است که از ظرفیت تجمیع شده منابع تولید پراکنده به طور مطلوب تری می توان استفاده نمود. تاثیر این مساله در موفقیت نیروگاه مجازی را می توان از طریق تحلیل سود مورد انتظار واحدهای عضو ارزیابی نمود. از این رو، نحوه توزیع سود مابین واحدهای عضو نیز در این رساله مورد بررسی قرارگرفته است.

گستردگی پروسسورهای میکروالکترونیک در بسیاری از تجهیزات نظیر ساعت های دیجیتال، خطوط اتوماسیون صنعتی، سیستم های تشخیص بیمارستان و ... آسیب پذیری این تجهیزات را نسبت به مشکلات کیفیت توان افزایش داده است. این مشکلات شامل اغتشاشات الکتریکی هستند که از راه های مختلفی ایجاد شده و تاثیرات متفاوتی بر روی بارهای حساس دارند. روش های متفاوتی برای کاهش هارمونیک ها در سیستم قدرت وجود دارد، که از آن میان می تواند از تصحیح کننده های فعال وضعیت خطوط قدرت نام برد. تصحیح کننده های فعال سیستم قدرت با تزریق جریان های هارمونیکی بهینه، قادرند هارمونیک های سیستم قدرات را (در نقطه نصب و در سایر شین ها) بطور قابل ملاحظه ای کاهش دهند. در سال های اخیر، تصحیح کننده های فعال وضعیت خطوط قدرت بطور گسترده ای در کاربردهای توان بالا بخصوص در جاهایی که استفاده از انواع سری اصلاحگرهای ضریب قدرت کمتر مورد توجه قرار می گیرد، بکار گرفته شده اند که علت این امر، بازده بالا و کنترل پذیری مناسب این ادوات می باشد. نحوه عملکرد aplc ها تا اندازه زیادی متاثر از استراتژی کنترلی آن ها می باشد، که بر روی رفتار این ادوات در شرایط ماندگار و گذرا و همینطور درصد جبرانسازی توان راکتیو مورد نیاز سیستم قدرت ؟، تاثیر زیادی می گذارد. در این پایان نامه، کاربرد شبکه های عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک در کنترل aplc مورد بررسی قرار گرفته است.