دانش بومی روستاییان بخشی از سرمایه ملّی، در برگیرنده باورها، ارزشها، روشها و آگاهیهای محلّی آنان و حاصل قرن هاآزمون و خطا در محیط طبیعی و اجتماعی روستاست. با شناخت این دانش و ظرفیتهای روستا، میتوان به توسعه پایدار روستا و ارائه راهکارها، سیاستها و برنامه های کاربردی در جهت حفظ سکونت در روستا رسید. روستای مارگون یکی از روستاهای واقع در استان فارس و شهرستان سپیدان به عنوان سکونتگاهی هم پیوند با طبیعت، از ارزشهای طبیعی و مصنوع‏ قابل بحث برخوردارست. این روستا طی تغییرات سریع و گسترده زندگی امروز نه تنها با تغییرات توسعه ای روبه رو نشده بلکه در انزوا به سر می بردکه نیاز به بررسی و توجّه دارد. در این پژوهش از روش کیفی در دو بخش مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. مطالعات کتابخانه ای با هدف شناخت پیشینه تحقیق، پژوهشهای مرتبط و آشنایی با مبانی نظری موضوع بوده است. در مرحله شناخت به جمع آوری اطلاعات میدانی از طریق مشاهده، مصاحبه و ثبت تصاویر پرداخته شده است. ضمن مشارکت در جریان زندگی روستاییان تعدادی از خانه های بافت سنّتی برداشت گردید و جهت پاسخگویی به سوالاتی چون نحوه خانه سازی، سازمان فضایی،کاربری فضاها و سایر عناصر سکونتی و میزان رضایتمندی از خانه های امروزی در روستای مارگون تلاش شد. در آخر راهکارهایی از جنبه های مختلف برای حفظ سنّت سکونت حاصل گردیده که همگی بر پایه ایده هایی چون بوم محور و مردم گرا بودن، حفظ پایداری روستا و تعامل روستاییان با محیط است.