بازار سهام به عنوان مهم ترین بخش بازار سرمایه کشور محسوب می شود و وظیفه جذب و هدایت پس انداز و نقدینگی سرگردان و پراکنده جامعه به مسیر بهینه را به عهده دارد. در این راستا ضروری است رابطه بازار سهام و رشد اقتصادی در کشور ایران مورد بررسی قرار گیرد. تا مدیران اقتصادی کشور بتوانند با سیاست گذاری های مناسب و صحیح موجبات رونق این بازار مهم اقتصادی را فراهم کرده و زمینه رشد و شکوفایی اقتصاد را به وجود آورند. روش کار به صورت استفاده از روش های اقتصاد سنجی است. آزمون همگرایی جوهانسون-جوسیلیوس برای بررسی فرضیه وجود رابطه ی بلند مدت بین بازار سهام و رشد اقتصادی در ایران با استفاده از داده های فصلی دوره زمانی (1389-1377)، به کار گرفته شده است. در بخش دیگر پایان نامه به بررسی جهت علیّت بین متغیر های بازار سهام و رشد اقتصادی با استفاده از روش علیّت تودا و یاماموتو پرداخته می شود. درآخر نتیجه این است که رابطه ی بلند مدت بین رشد اقتصادی و متغیر های بازار سهام تأیید می شود. و یک رابطه ی علیّت یک طرفه از سوی رشد اقتصادی به سمت بازار سهام وجود دارد. به طور خلاصه، یافته های بدست آمده توسط آزمون علیّت تودا و یاماموتو، از دیدگاه «پیرو تقاضا» تبعیت می کند.