در این کار پژوهشی، نانو کامپوزیت های fe2o3/clin ، mno2/clin و ceo2/clin از ساپورت نمودن فلزات واسطه آهن، منگنز و سریم بر روی زئولیت طبیعی کلینوپتیلولیت با استفاده از روش های تبادل یون، تلقیح( با درصد های وزنی مختلف) و همرسوبی سنتز شدند و برای اولین بار در فرایند حذف آرسنیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. جاذب های سنتز شده توسط تکنیک های xrd ، ft-ir و sem شناسایی شدند. میزان آرسنیک با استفاده از اسپکتروسکوپی جذب اتمی aas اندازه گیری شد. شرایط بهینه ی حذف آرسنیک، از نظر ph و غلظت آلاینده و زمان تماس تعیین گردید . از میان جاذب های سنتز شده، جاذب های سنتز شده با روش های همرسوبی و تلقیح بهترین کارایی را در حذف آرسنیک داشتند. اکثر جاذب های تهیه شده، با توجه به کاهش مقدار آرسنیک موجود در آب آلوده به آن با غلظت اولیه ی ppm 10 به کمتر از ppb10 (استاندارد سازمان بهداشت جهانی (who)) دارای کارایی بسیار بالایی هستند.