موضوع این پایان نامه به بررسی عوامل تحول در روابط ایران و سازمان ملل متحد پس از سال 1376 تا1390 اختصاص داردکه شامل پنج فصل می شود. فصل اول مربوط به کلیات تحقیق می باشد. در فصل دوم مباحث نظری و تئوریک و فصل سوم پیشینه و چشم اندازهای سازمان ملل متحد تبیین گردیده است. فصل چهارم نیز به روابط ایران قبل ازانقلاب و ایران پس از انقلاب اسلامی با سازمان ملل می پردازد و بشکل موردی این روابط را بویژه پس از روی کار امدن اصلاحات در 1376تا دوره عدالت محوری در1390مورد بررسی قرارداده و با تبیین دیدگاههای هرکدام نسبت به روابط خارجی با جامعه بین المللی و در راس انها سازمان ملل تاثیر عملکرد ان سیاستها را در روابط بین المللی بر روی روابط ایران و سازمان ملل روشن ساخته و این تعامل راشرح میدهد. در نهایت در نتیجه گیری پس از تببین فرضیه به ارائه راهکارهایی برای بهبود این روابط میپردازد.