چکیده بررسی رابطه دینداری و سبک های دلبستگی با بهزیستی روان شناختی دانشجویان پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه دینداری و سبک های دلبستگی با بهزیستی روان شناختی دانشجویان انجام شد. در این مطالعه که از نوع همبستگی می باشد، 300 دانشجو ( 85 پسر و 215 دختر) که با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای از میان دانشجویان دانشگاه شیراز انتخاب شدند، مقیاس های دینداری گلاک و استارک (1965)، سبک های دلبستگی وان اودن هاون و همکاران (2004)، و بهزیستی روان شناختی ریف (1995) را تکمیل کردند. به منظور محاسبه پایایی از ضریب آلفای کرانباخ و به منظور بررسی روایی نیز ضریب همبستگی هرگویه با نمره کل هر یک از بعد مربوطه محاسبه شد. نتایج حاصل از محاسبه پایایی و روایی ابزارها مطلوب بود. پس از تحلیل داده ها، پژوهش نشان داد که بین دینداری و سبک دلبستگی ایمن با بهزیستی روان شناختی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. به علاوه سبک دلبستگی ایمن، عامل هدفمندی، روابط مثبت با دیگران و رشد شخصی را به طور مثبت و معنا داری پیش بینی می کند. همچنین بعد اعتقادی دینداری، عامل روابط مثبت با دیگران و بعد پیامدی دینداری، عامل هدفمندی را به طور مثبت و معنا دار پیش بینی می کند اما سبک دلبستگی دل مشغول، عامل استقلال هدفمندی؛ سبک دلبستگی منفصل عامل رشد شخصی و استقلال؛ و سبک دلبستگی ترسان عامل رابطه مثبت با دیگران را به طور منفی و معناداری پیش بینی می-نمایند. بررسی تفاوت های جنسیتی نشان داد که دختران در ابعاد اعتقادی و تجربی از بعد های دینداری و رشد شخصی از ابعاد بهزیستی روان شناختی نمره بیشتری نسبت به پسران کسب کردند. در پایان، نتایج این پژوهش بر حسب کاربردهای تربیتی آن و پیشنهاداتی برای پژوهش های آینده به بحث گذاشته شد. کلید واژه ها: بهزیستی روان شناختی، سبک های دلبستگی، دینداری، دانشجویان