مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر توسعه مالی بر اشتغال بخش صنعت انجام گرفته است. فرضیه این مطالعه عبارت است از: توسعه مالی تاثیر مثبت و معنی داری برسطح اشتغال بخش صنعت در ایران داشته است. برای این کار، شاخص های توسعه مالی در بخش بانکی معرفی و برای سال های 1358 الی 1388 برای ایران محاسبه گشت. روش تجزیه مولفه های اصلی بعنوان یک روش آماری در جهت ساخت شاخص ترکیبی، بکار گرفته شد. در مرحله بعد، شاخص ترکیبی محاسبه شده، بعنوان یک متغیر توضیحی جدید وارد تابع تقاضای نیروی کار شد و به این ترتیب تقاضای نیروی کار تابعی از ارزش افزوده بخش صنعت، حداقل دستمزد واقعی، موجودی سرمایه در بخش صنعت و شاخص ترکیبی توسعه مالی در بخش بانکی درنظر گرفته شد. در این مطالعه عمدتا از داده های بانک مرکزی استفاده شده است. نهایتا تابع تقاضای نیروی کار در دوره زمانی مذکور و در غالب یک مدل سری زمانی ساختاری (در نظر گرفتن روند ضمنی)، تخمین زده شد و ضرایب برآوردی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه بدست آمده حاکی از آن است که شاخص توسعه مالی در بخش بانکی به لحاظ آماری، اثر معنی داری بر اشتغال بخش صنعت داشته است.