پیل سوختی اکسید جامد از دو الکترود آند و کاتد که توسط الکترولیت از یکدیگر جدا شده اند، ساخته می شود. به منظور برقراری اتصال الکتریکی بین آند یک پیل با کاتد پیل مجاور و هم چنین جلوگیری از مخلوط شدن دو محیط اکسیدی و احیایی، از اتصال دهنده استفاده می شود. به طور کلی در پیل سوختی اکسید جامد از دو نوع اتصال دهنده سرامیکی و فلزی استفاده می شود که در بین اتصال دهنده های فلزی فولاد زنگ نزن فریتی با ساختار مکعبی مرکزدار و ضریب انبساط حرارتی مناسب و سازگاری زیاد با بقیه اجزاء پیل نسبت به سایر آلیاژها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. اما مشکل اصلی این اتصال دهنده ها تشکیل لایه های اکسیدی آلومینا و سیلیکا و در نتیجه افزایش مقاومت الکتریکی و هم چنین فراریت کروم است که باعث افزایش مسمومیت کاتد و کاهش کارایی پیل می-شود. استفاده از لایه محافظ یکی از روش های جلوگیری از فراریت کروم است. در این تحقیق اسپینل-های منگنز ـ کبالت با فرمول شیمیایی mn1+xco2-xo4 (x دارای مقادیر 5/0- ، 0، 5/0، 1 و 5/1) که به روش حالت جامد سنتز شدند و هم چنین اکسید کبالت به روش لایه نشانی الکتروفورتیکی بر روی زیر لایه فولاد زنگ نزن 430 پوشش داده شدند. لایه نشانی الکتروفورتیکی در محیط های مختلف الکلی و کتونی بررسی و نتایج نشان داد که بهترین محیط برای لایه نشانی، استن می باشد. نمونه ها در دو اتمسفر هوا و مخلوط (ar/h2 %5) در دمای c? 900 به مدت 3 ساعت سینتر و سپس در دمای c?800 به مدت 500 ساعت تحت عمل اکسیداسیون سیکلی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پوشش-های سینتر شده در محیط احیایی (ar/h2 %5) ثابت سرعت اکسیداسیون به مراتب کمتری نسبت به پوشش های سینتر شده در هوا دارند. هم چنین با افزایش مقدار منگنز در ترکیب پوشش های اسپینلی، از مقاومت به اکسیداسیون پوشش کاسته می شود.

هیدروژن، به عنوان خوراک پیل سوختی پلیمری را می توان توسط واکنش کاتالیستی ریفرمینگ متانول با بخار آب (msr) و در محدوده دمایی کمتر از °c300 تولید کرد. مزیت این واکنش کاربرد آن در سامانه های فرآورش سوخت و سامانه های تولید در محل می باشد. هدف از این پژوهش، دست یابی به میکرو ریفرمرکاتالیستی به همراه پوشش دهی کاتالیست بر روی صفحات فولادی به عنوان لایه فعال می باشد. برای لایه نشانی کاتالیست از روش الکتروفورتیک استفاده شده است.