ساختار شهرهای کهن که استعداد و قدرت ادامه حیات و ماندگاری را دارد در مقطی از حیات طو?نی مدت خود بر اثر تحو?ت اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی?انق?ب صنعتی، با تغییر شکل و شالوده مواجه گردیده است. آنچه که امروزه بر ضرورت باززندهسازی و?احیای این جزیرههای تجزیه شده در درون شهر میافزاید، نیاز به ایجاد ارتباطی منطقی و منسجم بین?فضاهای قدیم و جدید در جهت حفظ و تقویت یکپارچگی و هویت شهر است. لذا ضرورت حفظ، احترام و باز آفرینی این ارزشها و همچنین جلوگیری از اضمحلال کالبدی و عملکردی آنها همواره مورد توجه بوده است. سمنان نیز با دارا بودن 40 هکتار بافت قدیمی، یکی از شهرهای تاریخی کشورمان محسوب می شود و به دلیل ارزش های نهفته و ماندگار معماری محیطی و کالبدی در درون و پیرامون آنها، دارای موقعیت منحصر به فردی است. این بافت تاریخی نمونه و الگوی کامل از شهرهای ایرانی- اسلامی است وبا اینکه چندین دور? تاریخی متمایز را پشت سر دارد اما ساختار اصلی آن تا به امروز باقی مانده و قابل تشخیص است.???????? مطالعه حاضر به دنبال بررسی راهکارهای احیا و باززنده سازی ساختارهای اصلی بافت کهن سمنان به ویژه خیابان امام که بعد از خیابان کشی های زمان پهلوی یکی از اجزای اصلی ساختار بافت قدیم سمنان شده است، می باشد. بر این اساس ابتدا با روش کتابخانه ای به بررسی مفاهیم و تعاریف مربوط در این حوزه پرداخته شده و سپس به بررسی نمونه های موردی انجام شده در جهان مانند انگلیس و ژاپن و ... پرداخته شد و در نهایت شناخت و تحلیل محدوده موردنظر و شاخص های استخراج شده از آن در طراحی محور مطالعاتی (خیابان امام سمنان) مورد استفاده قرار گرفت. نتیجه ای که در این پایان نامه حاصل شده است نشان می دهدکه حفظ بافتهای تاریخی، بهسازی کالبدی وتوانمند سازی عملکردی آنها به اقدامات اولیه ومهمی مانند شناسایی وضعیت کالبدی و عملکردی این بافت ها و همچنین طراحی مناسب با توجه به نیازهای استفاده کنندگان از آنها نیاز دارد و با ایجاد کیفیت، پتانسیل های اقتصادی و مکانی فضا به فعلیت در می آید.