دنیای امروز با رشد روز افزون شهری شدن رو به رو است. این پدیده، با افزایش ضریب نفوذناپذیری مناطق، سرعت و حجم رواناب حاصل از بارندگی را افزایش داده، و به همین دلیل احتمال بروز سیلاب در هنگام بارش های شدید را بالا می برد. هر چه میزان آسیب پذیری یک محدوده بیشتر باشد، به هنگام وقوع سیلاب، بیشتر در معرض خطر قرار دارد. با توجه به اینکه هدف اصلی طرح ها و اقدامات کنترل سیلاب، کاهش میزان آسیب به یک منطقه است، پیش از هر اقدامی لازم است، مناطق آسیب پذیرتر مشخص شوند. به عبارت دیگر، با اولویت بندی مناطق مختلف یک حوضه ی شهری، به لحاظ میزان آسیب پذیری، طرح های ارائه شده هدفمندتر شده و اثربخشی بالاتری خواهند داشت. آسیب پذیری یک حوضه ی شهری را از جنبه های مختلف فنی، اجتماعی و زیست محیطی، می توان مورد بررسی قرار داد. در یک رویکرد به هم پیوسته، لازم است کلیه ی عوامل در تعیین میزان آسیب پذیری نقش داشته باشند. هدف از این مطالعه، توسعه مدلی، با تحلیل چند معیاره مکانی، به منظور اولویت بندی زیرحوضه های یک منطقه، به لحاظ میزان آسیب پذیری، جهت تسریع در طراحی و اجرای اقدامات کنترل سیلاب است. در تعیین میزان آسیب پذیری هر زیرحوضه، 12 معیار، که تحت سه هدف آسیب اجتماعی، آسیب زیست محیطی و آسیب پذیری به دلیل آبگرفتگی بررسی می شوند، نقش دارند. روش به کار گرفته شده جهت تحلیل چند معیاره مسئله، روش fuzzy ahp-owa است. ahp-owa یک اپراتور ترکیبی تصمیم گیری چند معیاره است. طبیعت آن به پارامترهایی وابسته است که می توانند با کمیت سنج های زبانی فازی بیان شوند. به این ترتیب می توان اطلاعات کیفی را که کارشناسان از روابط میان عوامل مختلف درک می کنند در تصمیم سازی وارد کرد. با تغییر عبارات زبانی می توان محدوده وسیعی از سناریوهای تصمیم گیری را تولید کرد. نتایج نشان می دهد که بررسی مسئله مدیریت سیلاب شهری با استفاده از معیارهای مختلف و بهره گیری از مدل gis_mce فوق، با ساده کردن تعریف سناریوهای تصمیم گیری و ترکیب اطلاعات کیفی و تحلیل چند معیاره، کمک زیادی به مدیران و برنامه ریزان این حوزه نموده و منجر به ارائه راه-حل های جامع برای چنین مسئله ی پیچده ای می شود.