زبان پیوندی ناگسستنی با شناخت و تفکر دارد، اما آیا به همان اندازه که شناخت و تفکر برای تبیین پدیده های روانی در نظر گرفته می شود، به مقوله زبان هم توجه می شود؟! به نظر می رسد مسیر اصلی روان شناسی مدرن به گونه ای ست که زبان را بی ارتباط با مطالعه ذهن در نظر می گیرد. می دانیم که بسیاری از نظریه پردازان و محققان در تبیین پدیده ای مانند اضطراب تفکر را عامل کلیدی در نظر گرفته اند، اما آن طور که باید به مقوله زبان نپرداخته اند. بنابراین نیاز به پژوهش بنیادی در این حوزه به شدت احساس می شود. نگارنده در این مطالعه به رابطه خزانه واژگان با تجربه اضطراب پرداخته است. در واقع سعی شده است که به این سوال پاسخ داده شود: آیا بین غنای واژگان و میزان اضطراب رابطه ای وجود دارد؟ جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 91-90 در دانشگاه علامه طباطبائی بودند. گروه نمونه 60 دانشجو (30 دختر و 30 پسر) به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح علی روش پس رویدادی بهره گرفته شد. برای اندازه گیری غنای واژگان آزمودنی ها خرده آزمون گنجینه واژگان آزمون هوش و به منظور اندازه گیری میزان اضطراب آزمون اضطراب کتل مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون های آماری کالموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t و آزمون z استفاده شد. ضریب همبستگی بین میزان اضطراب با گنجینه واژگان 0.599- r= (01/0> p) نشان داد بین میزان اضطراب با غنای واژگان رابطه معنا داری وجود دارد. مقایسه نمرات گنجینه واژگان دختران و پسران نشان داد تفاوت معناداری بین غنای واژگان دختران و پسران وجود ندارد(0.209 t=و 05/0< p). مقایسه میزان اضطراب دختران و پسران نشان داد بین اضطراب دختران و پسران تفاوت معناداری وجود دارد و دختران از میزان اضطراب بالاتری برخوردار هستند(3.079t= و 01/0> p). یافته ها نشان می دهد با کاهش غنای واژگان میزان اضطراب افزایش می یابد و برعکس. با توجه به یافته ها و پیشینه نظری و تجربی پژوهش شاید بتوان غنای واژگان را موثر بر میزان اضطرابی که فرد تجربه می کند دانست.