یکی ازعلومی که در سایه سار قرآن کریم سربرآورده و از چشمه ی سرشار و پرفیض آن سیراب گشته، علم بلاغت می باشد. وجود قدیمی ترین کتب بلاغی که به منظور اثبات اعجاز قرآن به رشته ی تحریر درآمده اند، بهترین شاهد این مدّعاست. از طرفی یکی از موضوعاتی که درعلم بلاغت دارای جایگاه ویژه ای می باشد، موضوع انواع مجازهاست که استعاره از زیباترین وموثّرترین آنها به شمار می رود. به طوری که صاحب نظران بلاغی، آن را ملکه ی تشبیهات مجازی خوانده اند.این پایان نامه با عنوان «بررسی انواع استعاره درجزء های 14تا20 قرآن کریم» در سه فصل تنظیم گردیده است. در فصل اوّل به سیر تطوّر بلاغت در دوره های مختلف و در فصل دوم به انواع مجاز از جمله استعاره واقسام مختلف آن پرداخته شد. امّا فصل سوم که موضوع اصلی رساله می باشد، به شرح انواع استعاره های موجود در جزء های یاد شده می پردازد. به این ترتیب که هر آیه به صورت مستقل مورد بررسی قرار گرفته، ابتدا متن عربی آیه، سپس ترجمه ی ساده ی آن و در انتها نیز بررسی استعاره یا استعاره های موجود در آن آیه به صورت کامل بیان شده است. در برخی از آیات نیز نکاتی پیرامون بلاغت و زیبایی استعاره ی موجود در همان آیه از دیدگاه ادباء ومفسّران مختلف ذکر گردیده است.خلاصه ی نتایج به دست آمده نشان می دهد که انواع گوناگون استعاره تقریباً به صورت یکسان در جزءهای مذ کور به کار رفته و این استعاره ها سبب جلوه وجذّابیت خاصّی در مفاهیم والای قرآنی شده و آنها را به ذهن بشر نزدیک تر ساخته است، به گونه ای که تأثیر عمیقی در روان آدمی بر جای می گذارد. واژگان کلیدی: قرآن کریم، بلاغت، مجاز، استعاره.