نرخ ارز عامل مهم در صادرات و واردات نهادها و محصولات است و نااطمینانی آن تصمیمات دست اندرکاران این بخش را تحت تاثیر قرار می دهد. در کشور ما اهمیت روزافزون استقلال از درآمدهای نفتی به دلیل نوسانات و بی ثباتی قیمتها و تقاضای جهانی نفت که درآمدهای دولت و اقتصاد کشور را به شدت تحت تاثیر عوامل خارجی قرار می دهد، باعث شده است تا نقش صادرات غیر نفتی فراتر از ابزاری برای کسب درآمدهای ارزی مطرح شود. تاثیرگذاری نااطمینانی نرخ ارز واقعی بر اقتصاد بیشتر از کانال صادرات محصول و واردات نهاده ها اتفاق می افتد. در این پژوهش اثر نااطمینانی نرخ ارز حقیقی بر صادرات غیرنفتی طی دوره 1340 تا 1390 در ایران بررسی گردید. برای کمی کردن نااطمینانی نرخ ارز از شاخص arch-m استفاده گردید و نتایج حاصل حاکی بر عدم پاسخ گویی مدل garch-m برای ساختن شاخص نااطمینانی نرخ ارز حقیقی بود. سپس از طریق روش تعمیم یافته گشتاورها (gmm) اثر شاخص نااطمینانی نرخ ارز حقیقی بر صادرات غیر نفتی مورد بررسی قرار گرفت.