ایران به لحاظ جاذبه های گردشگری،در میان 10 کشور برتر جهان قرار دارد. دستیابی به موفقیت در مدیریت و توسعه گردشگری، برنامه ریزی گردشگری در تمام سطوح را برای کشور ضروری می سازد.افزون بر این بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند.در این راستا گردشگری روستایی نیز جزئی از صنعت گردشگری به حساب می آید که می تواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی مزیت ها و محدودیت های گردشگری،نقش موثری در توسعه این مناطق داشته باشد،از این رو در اینجا سوال این است که پتانسیل ها و محدودیت های توسعه گردشگری این روستا کدام اند؟و چه راهکارهایی جهت توسعه گردشگری این منطقه می توان ارائه داد؟ به این منظور پژوهش حاضر با استفاده از تکنیک مصاحبه،مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت،ضعف،فرصت ها و تهدیدها به شیوه swot،به ارائه راهبرد در جهت توسعه گردشگری در روستای کندوان تبریز پرداخته است. نتایج نشان دهنده آن است که راهبردهای قابل قبول در برنامه ریزی گردشگری روستای کندوان در اولویت اول،راهبردهای تدافعی است.راهبردwt با امتیاز 079/7 نشان دهنده بهترین راهبرد در توسعه گردشگری این منطقه می باشد. تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد که این منطقه با وجود توان ها و استعدادهای بالقوه می تواند به یک عامل توسعه درون زا تبدیل شود که خود نیاز به برنامه ریزی جامع برای بازنمایی نقاط قوت،تقویت فرصت و مقابله با تهدیدها و ضعف ها را ضرورت می بخشد.