صبر از صفات بزرگ انسانی است که در اخلاق اهمیت والایی دارد و اکثر علمای اخلاق به آن اهمت داده و برای آن تعاریفی ارائه کرده اند، که در ابن تحقیق به برخی ازتعاریف اشاره می شود. هدف این گزارش برسی و بیان آیات صبر در کتابهای مقدس 3 دین بزرگ وتاثیری که در علمای اخلاق هر یک از این ادیان داشته است ونیز بیان تفسیر برخی از این آیات می باشد.در این تحقیق ابتدا آیات صبر در قران مجید ، ویژگی صابران ، شرایط صبر و مواردی که فرد باید بر آنها صبر کند و نیز پاداش صابران در قران بیان خواهد شد. پس از آن تعریف و شرایط صبر از نظر علمای اخلاق اسلامی بیان می شود . در 2فصل آخر به تعریف صبر در کتاب مقدس (عهد عتیق و عهد جدید ) پرداخته می شود و آیاتی را که در آنها انسانها به صبر دعوت شده اند فضایل صابران،شرایطی که فرد در برابر آنها باید صبور باشد و پاداش صابران بیان می شود.نیز آن جنبه هایی از امور زندگی دنیوی و اخروی که در این ادیان صبر در آنها مهم است بیان می شود. و نیز این مسئله برسی خواهد شد که آیا برای این ادیان صبر فی نفسه دارای ارزش است و یا فقط صبری ارزشمند است که برای زضایت خداوند و در راستای تعالیم آن دین باشد. صبر در قران و در اخلاق اسلامی بسیار مورد تاکید قرارگرفته است به گونه ایی که اگر انسان دارای صفت صبر و صبوری باشد، می تواند سایر فضایل اخلاقی را نیز کسب کند. اما با آنکه تعداد آیات بیشماری در کتاب مقدس در باب صبر وجود دارد این صفت اخلاقی در بین علمای اخلاق آن ادیان مورد توجه قرار نگرفته است. هدف از این تحقیق علاوه برتعریف صبر، بیان ارزش و جایگاه و تاثیر آن در اخلاق این سه دین، بیان پاداشی معنوی و اخروی آن نیز هست زیرا درادیان توحیدی منافع وسود اخروی اعمال و فضائل به منافع دنیوی ارجحیت دارد. وتنها چیزی که برای ا دیان توحیدی دارای ارزش است که سبب سعادت اخروی انسان گردد و رضایت خدا در آن مورد توجه قرار گرفته باشد. نه هیچ چیز دیگری و از آنجا که صبر در راه خدا متضمن این منفعت نیز هست باید به برسی صبری پرداخت که سعادت اخروی را در پی داشته باشد.