چکیده مکانیزم های راهبری شرکتی به علت تضاد منافع بین مالکان و مدیران و برای از بین بردن مشکلات نمایندگی و همچنین اطمینان خاطر سهامداران از این مسئله که وجوه آنها در اثر سرمایه گذاری بر روی فعالیت های غیرسودآور به هدر نمی رود، بوجود آمدند. بهبود راهبری شرکتی در کاهش هزینه های نمایندگی موثر است و باعث افزایش ارزش شرکت می شود. هدف این پژوهش آزمون اثرات مکانیزم های راهبری شرکتی ناشی از تقسیم سود، انواع ساختار مالکیت و هیئت مدیره بر روی ارزش شرکت است. همچنین در این پژوهش، نقش تعدیل کنندگی متغیرهای هیئت مدیره با انواع ساختار مالکیت و تاثیر آنها بر روی ارزش شرکت بررسی شده است. به منظور دسترسی به هدف بالا یک دوره 9 ساله (1388-1380) در نظر گرفته شد،که نهایتاً 123 شرکت از شرکت های حاضر در بورس اوراق بهادار تهران در این مطالعه انتخاب شدند. برای تدوین ادبیات و پیشنیه پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده است و برای آزمون فرضیه های پژوهش، از اطلاعات مندرج در صورت های مالی شرکت ها، نرم افزارهای ره آورد نوین و تدبیرپرداز و کتابخانه سازمان بورس و همچنین آرشیو سایت های بورس اوراق بهادار تهران بهره گرفته شده است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی– همبستگی بوده و روش آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه های مطرح شده در این پژوهش " داده های پانل" است. نتایج بدست آمده حاکی از این است که سود تقسیمی تاثیر منفی و معنی دار بر ارزش شرکت و مالکیت دولتی، مالکیت مدیریتی، تعداد اعضای غیرموظف و تعداد اعضای هیئت مدیره تاثیر مثبت و معنی داری بر ارزش شرکت دارند. همچنین نتایج حاصله نشان می دهد که با افزایش تعداد اعضای غیرموظف در هیئت مدیره شرکت ها(تحت دو شاخص مطرح شده) رابطه بین سود تقسیمی، مالکیت دولتی و مالکیت مدیریتی با ارزش شرکت بیشتر می شود، اما با تفکیک بین تعداد اعضای هیئت مدیره شرکت ها مشخص گردید که رابطه بین سود تقسیمی و انواع ساختار مالکیت با ارزش شرکت معنی دار نمی باشد.