نام پژوهشگر: نجمه اسلامیان فارسونی
نجمه اسلامیان فارسونی حمید امانلو
هدف این آزمایش تعیین اثر تزریق محلول بروگلوکنات کلسیم بلافاصله پس از زایش، 24 و 48 ساعت پیش از زایش بر ماده خشک مصرفی روز زایش، تولید شیر روزانه، بروز ناهنجاری های متابولیکی و عفونت های رحمی طی 21 روز اول پس از زایش در گاوهای تغذیه شده با یک جیره آنیونیک(تفاوت کاتیون -آنیون 55- میلی اکی والان در کیلوگرم ماده خشک) پیش از زایش بود. 36 راس گاو هلشتاین براساس دوره شیردهی (12 راس دوره شیردهی اول، 12 راس دوره شیردهی دوم و 12 راس دوره شیردهی سوم) بلوک بندی شده و به طور تصادفی به 4 تیمارتزریقی بروگلوکنات کلسیم 40 درصد به مقدار 500 سی سی به صورت زیر جلدی در زمان های متفاوت پیش و پس از زایش(تیمار1، بدون تزریق؛ تیمار2، بلافاصله پس از زایش؛ تیمار3 ، 24 ساعت پیش از زایش مورد انتظار؛ تیمار 4، 48 ساعت پیش از زایش مورد انتظار) اختصاص یافتند و به مدت 21 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. ماده خشک مصرفی در تیمار 3،2،1 و4 به ترتیب 20/11 ،69/14 ،34/12 و10/12 کیلوگرم در 24 ساعت اول پس از زایش بودند. تجزیه و تحلیل آماری داده های به دست آمده در مورد ماده خشک مصرفی تفاوت معنی داری(05/0p<) بین تیمارها نشان داد. میانگین تولید شیر روزانه در 21 روز اول دوره شیردهی در هر یک از تیمارهای 3،2،1 و4 به ترتیب03/36، 35/40، 9/38 و 77/38 کیلوگرم در روز بود و تیمارها اثر معنی داری بر تولید شیر داشتند. تیمارها اثر معنی داری بر غلظت کلسیم سرم داشتند. تیمار 2 بیش ترین غلظت کلسیم سرم را نسبت به تیمارهای 1، 3 و 4 داشت (05/0p<). اما غلظت فسفر و منیزیم سرم تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که تیمارها اثر معنی-داری بر غلظت گلوکز سرم داشتند(05/0p<).غلظت گلوکز سرم در تیمار 1، 2، 3 نسبت به تیمار شاهد بالاتر بود (به ترتیب 00/64، 16/62 و08/61 در برابر 82/58 میلی گرم در دسی لیتر). اما bhba و کورتیزول سرم تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان ندادند. تیمار اثر معنی داری بر بروز هیپوکلسیمی تحت درمانگاهی داشت و گاوهای تیمار1(تیمارشاهد)10 برابر بیش تر هیپوکلسیمی را نسبت به تیمار2 نشان دادند. آنالیز رگرسیون لجستیک داده ها نشان داد که تیمار 2 اثر معنی داری بر بروز کتوزیس دارد و گاوهای تیمار 1 (تیمار شاهد) 43/2 برابر بیش تر کتوزیس را نسبت به تیمار 2 نشان دادند. اما تیمارهای آزمایشی بر بروز تب شیر، جابه جایی شیردان، جفت ماندگی، متریت و اندومتریت اثر معنی داری نداشتند.