به روش zro2 -tio در این پایان نامه سنتز مخلوط اکسیدهای فلزی 2 با استفاده از سورفاکتانت مورد بررسی zr/ti= سل- ژن و با نسبت مولی 1 قرار گرفت. ساختار ترکیب حاصل کاملا آمورف بوده و نسبت به مخلوط اکسیدهای فلزی تهیه شده به روش همرسوبی خواص کاتالیزوری بهتری از خود نشان داد . استفاده از سورفاکتانت باعث افزایش مساحت سطح و بهبود خواص کاتالیزوری این مخلوط اکسید فلزی شد. این ترکیب توسط درصدها وزنی مخت لفی از اسیدفسفریک فعال شده و به عنوان کاتالیزور در واکنش نوآرایی بکمن سیکلو هگزانون اکسیم در فاز گازی مورد استفاده قرار گرفت که نتیجه حاصله ، گزینش پذیری بالا نسبت به محصول کاپرولاکتام و درصد تبدیل بالای اکسیم توسط این کاتالیزور بود. همچنین در پروژه دوم این پایان نامه زئولیتzsm-5 با نسبتهای مولی مختلف sio/al2o3 سنتز شد. در قسمت بعدی این پروژه، زئولیت zsm-5 به دو روش (با استفاده از سورفاکتانت و بدون استفاده از سورفاکتانت) توسط اسیدفسفریک فعال شد . از این کاتالیزورهای فعال شد به منظور مقایسه فعالیت آنها و گزینش پذیری حاصل از دو روش مختلف فعال سازی، در واکن ش های نوآرایی فرایز فنیل استات و آلکیلاسیون تولوئن توسط متانول و 2-پروپانول استفاده گردید، که نتایج حاصل نشان دهنده افزایش گزینش پذیری نسبت به ایزومرهای 4– هیدروکسی استوفنون، پارا زایلن و پاراسیمن بود ، که این افزایش توسط روش اصلاحی (استفاده از سورفاکتانت) و فعال سازی به اسید فسفریک به زئولیت zsm-5 القاء شد. در پروژه سوم این پایا ن نامه نانو ذرات مخلوط اکسیدهای فلزی zro2 – tio2 و همچنین نانو ذرات فلزی طلا ، نفره و آلیاژ این دو به ترتیب به روش میکروامولسیون و reverse micelle و استفاده از میسلهای کوپلیمری تهیه شدند. در روش میکروامولسیون با استفاده از سورفاکتانت سدیم بیش –(2-اتیل هگزیل) سولفوسوکسینات در محلول هگزان نرمال، میسلهای معکوسی به وجود می آید که با افزودن مقدار مشخصی آب به این محلول هر میسل نقش یک میکروراکتور را برای هیدرولیز آلکوکسیدهای زیرکونیوم و تیتانیوم بازی میکند به این صورت که به دلیل هیدروفیل بودن هسته میسلها آب افزوده شده تنها به درون کره میسل نفوذ کرده و با تغییر مقدار آب میتوان اندازه نانوذرات تولیدی را نیز کنترل کرد. به منظور بررسی تاثیر نانو ذرات در فعالیت آنها به عنوان کاتالیزور در واکنشهای آلی، از نانو ذرات مخلوط اکسیدهای فلزی zro2-tio2 با اندازه مختلف در واکنش نوآرایی بکمن سیکلوهگزانون اکسیم در فاز بخار استفاده شد و نتایج جالبی از این بررسی بدست آمد که نشان داد با کاهش اندازه ذرات از مقیاس میکرومتر به نانو متر فعالیت کاتالیزوری این ترکیب حدود 400 درصد افزایش می یابد.