چکیده مقدمه: مالتیپل میلوما حاکی از تکثیر بدخیم پلاسماسل هایی است که از کلون منفرد مشتق شده اند. تومور، محصولات آن و پاسخ به آن منجر به تعدادی از اختلالات عملکرد ارگانی و علائمی از درد یا شکستگی استخوانی، نارسایی کلیه، افزایش استعداد ابتلا به عفونت، آنمی، هیپرکلسمی و گاهاً اختلالات انعقادی، علائم نورولوژیک و تظاهرات عروقی هیپرویسکوزیته می گردند. علت ایجاد میلوم ناشناخته است. علل اصلی مرگ میلوم پیشرونده، نارسایی کلیه، سپسیس یا میلودیسپلازی یا لوسمی ناشی از درمان است. هدف از این مطالعه بررسی میزان بقا بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما برحسب سن، جنس و stage و عود بیماری می باشد. مواد روشها: مطالعه تحلیلی بر روی 97 بیمار مبتلا به مالتیپل میلومای مراجعه کننده به کلینیک خون و انکولوژی انجام شد. ابزار مطالعه چک لیست حاوی اطلاعات دموگرافیک بیماران بود. اطلاعات بیماران با تماس تلفنی تکمیل گردید و پرونده بیماران جهت بررسی stage بیماری مورد مطالعه قرار گرفت. در پایان مطالعه میزان بقا سنجیده شد. یافته ها: میانگین بقا بیماران مورد مطالعه 13/7 ± 37/63 ماه و میانگین عود 66/7 ± 42/57 به دست آمد. بیشترین مراجعه کنندگان در stageii(iss) (45/46%) و stageiiia دوری سالمون با (60/54%) بود. بیشترین گروه سنی بین 64-30 سال با (32/54%) و بیشترینcomponent m سرمی از نوع igg با (66%) بود. در این مطالعه سوروایول ارتباط معناداری با سن با 0374/0=p-value و stageiss با 0012/0= p-value داشت. همچنین میزان بقا 5 ساله بیماران نیز 07/32% به دست آمد. نتیجه گیری: بقای بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما ارتباط معناداری با سن و stageiss داشت ولی با جنس و stage دوری سالمون ارتباط معنادار نشد. همچنین عود بیماران ارتباط معناداری با سن و جنس و stage نداشت. میزان بقا 5 ساله بیماران نیز 07/32% به دست آمد. کلمات کلیدی: مالتیپل میلوما/ بقای کلی

چکیده مقدمه: سرطان پستان امروزه با شیوع روز افزونی جزء معضلات سلامت بویژه در جوامع صنعتی بشمار می آید. علیرغم مطالعات گسترده انجام شده هنوز هم اطلاعات دقیق و ضروری در خصوص ارتباط بین ریسک فاکتور های این سرطان با بسیاری از پیامدهای آن در دسترس نیست. این مطالعه با توجه به شیوع بالای سرطان پستان در ایران و بویژه در شهر یزد و با هدف تعیین ارتباط میزان بقا و عود با الگوی عوامل خطر در بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی و از نوع survival study است که بر روی تعداد 333 بیمار مبتلا به سرطان پستان طی مدت 8 سال (1384 تا 1392) و بصورت گذشته نگر انجام شده است. میزان بقا و میزان عود بیماران به ماه برای تمامی نمونه ها ثبت شد و در نهایت با سایر اطلاعات گرفته شده مقایسه و آنالیز شدند. در این مطالعه از آزمون های آماری chi-square و برای آنالیز بقا از آزمون log-rank و نمودار kaplan-meier استفاده شده است. نتایج: میانگین سنی جامعه مورد بررسی 32/12 ± 02/57 سال بود. میانگین مدت زمان بقا کل بیماران 25/1 ± 15/93 ماه (9/97 درصد) و میانگین مدت زمان بقا عود بیماران نیز 91/1 ±59/84 ماه (8/89 درصد) بدست آمد. بین توزیع فراوانی زیر گروه های سرطان پستان و ریسک فاکتورهای احتمالی رابطه ای بدست نیامد(p >0.05). در گروه بیماران triple negative بین میزان bmi و میزان عود رابطه معنی داری ملاحظه شد,(p:0.045) .سایر ریسک فاکتورها نیز ارتباطی با میزان بقا و عود در زیر گروه های جامعه مورد بررسی نداشتند. همچنین در بیماران با زیر گروه er-pr-her2+ میانگین مدت زمان مصرف قرص های ضدبارداری بطور معنی داری بیش از سایر زیر گروه ها بود(p:0.03) نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه bmi کمتر از 25 یک عامل خطر مهم برای پیشگویی میزان عود در بیماران tnbc می باشد واژگان کلیدی: سرطان پستان، میزان بقا،triple negative