چکیده: هدف: رفتار کلیشه ای به عنوان یک مشکل رفتاری و یکی از علامت تشخیصی در کودکان مبتلا به اوتیسم دیده می شود. در این مطالعه به بررسی تاثیر لمس فشاری عمقی بر رفتارهای کلیشه ای کودکان 9-4 ساله طیف اوتیسم پرداخته شد. روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی تک آزمودنی و از نوع a-b-a تعداد 7 کودک مبتلا به اختلال اوتیسم 9-4 ساله مطابق معیارهای تحقیق انتخاب شدند. آزمودنی ها در طی سه دوره 4 هفته ای پایه، درمان و پیگیری، مداخلات پایه را دریافت کردند که در دوره درمان علاوه بر مداخله پایه، مداخله لمس فشاری عمقی نیز اعمال شد. آزمودنی ها دو جلسه در هفته و هر جلسه 40 دقیقه، مداخلات را دریافت کردند. برای ارزیابی تاثیر بکارگیری لمس فشاری عمقی بر رفتارهای کلیشه ای از پرسشنامه مشکلات رفتاری در 12 جلسه استفاده شد. یافته ها: درمان ارائه شده از لحاظ آماری در دو نفر از شرکت کنندگان بسیار موثر (100% pnd = ) ، در سه نفر اثر بخش (90%-75% pnd =) و در دو نفر بدون تأثیر )50% (pnd<بود. با این حال نمرات رفتار کلیشه ای در تمامی آزمودنی ها کاهش یافت. نتیجه گیری: با مقایسه فازهای مطالعه مشخص می شود که لمس فشاری عمقی می تواند اثرات مداخلات کاردرمانی را بیشتر کرده و منجر به نتایج درمانی بهتری شود. ارائه لمس فشاری عمقی در کنار مداخلات کلینیکی شاید بتواند به کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در کاهش مشکلات رفتاری کمک کند. کلید واژه ها: اوتیسم، رفتار کلیشه ای، لمس فشاری عمقی، تک آزمودنی