زمینه و هدف: مشکل خواب، شکایت شایعی در بیماران همودیالیزی است که عامل پیشگویی کننده برای کیفیت زندگی و خطر مرگ در این بیماران است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و شدت اختلال خواب و همچنین عوامل موثر بر کیفیت خواب در این گروه از بیماران بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 138 بیمار مبتلا به نارسایی نهایی کلیه که تحت درمان نگهدارنده دیالیز بودند، مشارکت نمودند. جهت سنجش کیفیت خواب از اندکس کیفیت خواب پیتسبورگ (psqi) استفاده شد. بیماران با اسکور گلوبال psqi بیش از 5 به عنوان بیماران مبتلا به خواب نامناسب در نظر گرفته شدند. یافته ها: هشتاد و هشت بیماراز 138 نفر ( 64%) تحت عنوان بیماران با خواب بد طبقه بندی شدند. این افراد مسن تر بودند و بیشتر احتمال داشت دیابتی باشند. در افراد مبتلا به اختلال خواب، سطح فریتین سرم و کلسیم به طور معنی داری بالاتر و سطح پاراتورمون پایین تر بود (0.05> p در همه موارد). همبستگی همسو بین اسکور گلوبال خواب و سن، سطح کلسیم و وجود دیابت به عنوان علت زمینه ای نارسایی کلیه وجود داشت. در مدل رگرسیون چند متغیره، تنها عامل پیشگویی کننده مستقل برای کیفیت خواب، دیابت بود (366/0= or ، 008/0= p). نتیجه گیری: کیفیت بد خواب در بیماران همودیالیزی علی الخصوص دیابتی ها، یافته شایعی است و نیاز به توجه بیشتر در مورد تشخیص و درمان اختلال خواب در این گروه ویژه از بیماران وجود دارد. واژگان کلیدی: اندکس کیفیت خواب پیتسبورگ، کیفیت بد خواب، نفروپاتی دیابتی، همودیالیز، psqi