نام پژوهشگر: بهنام اکبری

بررسی عملکرد tcsc به عنوان بهینه ساز در بازار برق به منظور کاهش هزینه و کاهش تراکم سیستم با استفاده از یک الگوریتم چند هدفه
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه محقق اردبیلی - پژوهشکده برق و کامپیوتر 1392
  بهنام اکبری   خلیل ولیپور

دلایل مختلفی چون خروج خطوط، خروج ژنراتور و یا تغییر در میزان قراردادهای تبادل توان، ممکن است سبب شود بخش هایی از شبکه با اضافه بار روبرو شوند. در ساختار سنتی این مشکل با دستورالعمل هایی برطرف می گردید. در صورتی که در ساختار جدید به دلیل جداسازی بخش های صنعت برق این کار تحت عنوان مدیریت تراکم و با ابزارهای دیگری چون تخصیص ظرفیت رزرو، ایجاد حق انتقال و قیمت گذاری تراکم و یا ابزارهای دیگری چون ادوات انعطاف پذیر انجام می شود. یکی از کاربردهای اساسی عناصر facts کنترل فلوی توان در شبکه است. از آنجا که محدودیت انتقال توان شبکه اساسا با کنترل فلوی توان در شبکه قابل رفع یا کاهش است، استفاده از این عناصر برای مدیریت تراکم بسیار مفید به نظر می رسد. راهکارهای متفاوتی برای استفاده از این عناصر در رفع تراکم شبکه پیشنهاد شده که هر کدام در یک روش خاص مدیریت تراکم استفاده شده است. یکی از مزایای استفاده از این عناصر نصب و بهره برداری سریع آن ها در مقایسه با احداث خطوط جدید است. در این پایان نامه روشی برای بهبود تراکم با استفاده از ادوات facts بر اساس پخش بار بهینه با یک تابع هدف جامع که پیشگیری از تراکم خطوط انتقال، کاهش هزینه تولید توان اکتیو و تا حد امکان حداقل سازی توان راکتیو را در بر می گیرد، ارائه شده است. ابتدا سیستم نمونه مورد نظر با الگوریتم بهینه سازی جستجوی هارمونی بدون حضور ادوات facts در شبکه مورد مطالعه قرار می گیرد و توان تولیدی هر ژنراتور محاسبه می شود. در این حالت با توجه به منحنی های هزینه واحدهای تولیدی و بار قیمت های گرهی در هر یک از شین ها محاسبه می شود. در حالت بعد ادوات facts در شبکه قرار می گیرد و توان های تولیدی هر ژنراتور و با توجه به آن قیمت های گرهی به منظور مقایسه محاسبه می شود. ادوات facts مورد استفاده، خازن سری کنترل شده با تریستور (tcsc) می باشد که به منظور تعیین پارامتر های کنترلی در سیستم 30 شینه ieee و یک سیستم 5 شینه جایگذاری شده و دارای نتایج بسیار مطلوبی است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که با حضور tcsc در محل مناسب و تنظیم بهینه آن، بدون برنامه ریزی مجدد واحد های تولید و یا تغییر توپولوژی در شبکه، مشکلات و محدودیت های ناشی از تراکم خطوط قابل رفع می باشد.