میکروب ها در محیط طبیعی، برای رشد می بایست بر سر غذا و فضایی محدود با سایر میکروارگانیسم ها رقابت کنند بنابراین روش های متعددی را برای زنده ماندن ایجاد خواهند کرد. تولید عوامل ضدمیکروبی نظیر باکتریوسین ها، یکی از این روش هاست. طی دو دهه ی اخیر باکتریوسین هایی که توسط باکتری های گرم مثبت به ویژه اسید لاکتیک باکتری ها تولید می شوند به دلیل قابلیت کاربرد در نگهداری غذاها، مورد تحقیق و توجه صنعتی بوده اند. مصرف روز افزون غذاهای آماده با مقادیر بالای نگهدارنده های شیمیایی و نگرانی های مصرف کنندگان سبب تقاضای بیشتر برای غذاهای طبیعی تر و کم فرآوری شده، گشته است. کاربرد باکتریوسین ها در صنعت غذا می تواند مقدار نگهدارنده های شیمیایی افزوده شده به غذا یا شدت فرآیند حرارتی اعمال شده به آن را کاهش دهد و در نتیجه غذای تولیدی به طور طبیعی نگهداری می شود و ویژگی های ارگانولپتیکی و تغذیه ای آن بهتر است. در این پژوهش قابلیت تولید باکتریوسین توسط 11 سویه از لاکتوباسیلوس پلانتاروم بومی ایران با استفاده از آزمون دیسک بررسی شد سپس بر روی نمونه ها آزمون های حساسیت آنزیمی دیسک و ژل الکتروفورز انجام شد. طبق نتایج به دست آمده، 6 سویه از قدرت بازدارندگی بالایی در مقابل پاتوژن-های غذایی برخوردار بودند که در این بین سویه lb5 بیشترین خاصیت بازدارندگی را داشت و استافیلوکوکوس اورئوس حساس ترین باکتری در بین پاتوژن های مورد آزمایش بود. در آزمایش های آنزیمی مشخص شد که بازدارندگی 5 سویه از این 6 سویه مربوط به تولید پپتیدهای باکتریوسینی است و الکتروفورز نمونه های این 5 سویه نشان داد وزن مولکولی باکتریوسین احتمالی در حدود 25-30 کیلودالتون است.