نام پژوهشگر: ولی محمد یوسفی اوروند

بررسی اثرات تغییراستراتژی ناتوازحالت دفع دسته جمعی به حالت تهاجمی برامنیت ایران
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده علوم سیاسی 1392
  ولی محمد یوسفی اوروند   بهرام یوسفی

چکیده پایان نامه(شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو)، اتحادی متشکل از 28 کشور از امریکای شمالی و اروپا است که با امضای پیمان آتلانتیک شمالی در 4 آوریل 1949 بین 10 کشور اروپایی، کانادا و ایالات متحده امریکا در واشنگتن، تاسیس شد و مقر آن شهر بروکسل، پایتخت بلژیک شد.این سازمان درابتدا با هدف امنیت دسته جمعی که درواقع نوعی نظام امنیتی است که براساس ان چنانچه یکی ازاعضا جامعه بین الملل اقدام به تجاوزعلیه عضو دیگرنماید،با نیروی مشترک بقیه اعضا روبروخواهد.فلسفه وجودی این پیمان نظامی ایجاد کمربند امنیتی بدور دموکراسی های غربی و نیز محاصره کمونیسم و اقمار آن بود. سازمان ناتو یکی از سه حلقه نظامی بلو ک غرب برای محاصره ی بلوک شرق بود.در واقع قدرت جنگی بالای شوروی و متحدانش تحت عنوان بلوک شرق و همینطور جریان سوسیالیسم کشورهای غربی و آمریکا را به فکر ایجاد یک سازمان نظامی مشترک برای مبارزه و دفاع جمعی در مقابل بلوک شرق انداخت . اما با فروپاشی شوروی( علت وجودی ناتو) نه تنها عمراین سازمان به پایان نرسید بلکه همچنان بعنوان بازوی نظامی امریکابا تغییراستراتژی دراین سازمان ماموریتهای جدیدی به ان محول شده وحتی تقویت هم گردید .پی آمد حادثه 11 سپتامبر راهبرد جدیدی در عرصه ی سیاست خارجی آمریکا ظهور یافت که به نوعی نوید دهنده عصر جدیدی در نظام بین الملل بوده است؛ در این دوره سردمداران و رهبران آمریکا فرصت مناسبی را به دست آوردند تا از رهگذر آن بتوانند در راستای دفاع از منافع خود، پیشبرد یک جانبه گرایی و دوری از جندجانبه گرایی و شکل دهی هژمونی آمریکا بر جهان، راهبرد حمله پیش دستانه و جنگ پیش گیرانه را در پیش گیرند؛ در واقع حمله پیش دستانه نشان دهنده تحول اساسی در راهبرد سیاست خارجی آمریکا است که در منطق راهبردی این کشور را از بازدارندگی و ابهام راهبردی به جهت گیری روشن و شفاف پیش گیری و پیش دستی با تکیه بر حمله و تهاجم به اهداف تروریستی، سلاح های کشتار جمعی و دولت های سرکش (از نگاه آمریکا) سوق می دهد. حمله پیش دستانه و جنگ پیش گیرانه، عمده ترین راهبرد ایالات متحده برای پیشبرد اهداف خود در اوایل هزاره سوم میلادی به شمار می رود.تحقیق حاضر باتوجه به شرایط حساس کنونی که ناتو در همسایگی ایران وحتی میتوان گفت مرزهای جمهوری اسلامی ایران درمحاصره نیروهای ناتو قراردارد.وباتوجه به اتهامات نظام سلطه درخصوص بحث انرژی هسته ای،حمایت از تروریسم و...به بررسی اثرات تغییراستراتژی ناتوبرامنیت ایران پرداخته است. کلید وازه ها: ناتو، استراتژی، امنیت، امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران