در این بررسی هدف بر آن بود که با روش های مقاومت سنجی، قطبش القایی و مغناطیس زمینی به شناسایی اثر سطحی گسله آستارا و فعالیت این پهنه گسلی پرداخته شود. پیمایش مغناطیس در 4 مکان گوناگون انجام شد. بی هنجاری های شناسایی شده در جوکندان، لیسار و تالش با شواهد مورفوتکتونیک همچون بندپشته و جابه جایی آبراهه ها همخوانی دارد. در چندین جا توانستیم اثر گسله پنهان را شناسایی و فعالیت گسله را تائید کنیم. در گستره گیسوم داده برداری مغناطیس زمینی روند های خطی با راستای شمال باختر- جنوب خاور را آشکار کرده است. طول موج این بی هنجاری نزدیک به 100 متر است. برای شناسایی لبه چشمه های مغناطیسی فیلترهای مشتق عمودی، مشتق افقی کامل و سیگنال تحلیلی به کار گرفته شد. در فیلتر مشتق عمودی و مشتق افقی کامل لبه های بی هنجاری به خوبی آشکار می شوند. روش های ادامه به فراسو و روش واهم آمیخت اویلر برای برآورد ژرفای چشمه ها بکار گرفته شدند. با بکارگیری این دو روش، ژرفای بالایی 15 تا 22 متر و ژرفای پائینی 70 متر برای چشمه ی بی هنجاری خطی اصلی بدست آمد. 7 نیم رخ ژئوالکتریک عمود بر روند خطی مغناطیسی با دو روش قطبی- دوقطبی و دوقطبی- دوقطبی برداشت شد. با تفسیر شبه مقطع های مقاومت الکتریکی و شارژپذیری، ژرفای پهنه رسانا 18 تا 25 متر بدست می آید که کم و بیش با ژرفای بدست آمده از روش مغناطیسی برابر است. در صورت نسبت دادن این بی هنجاری ها به گسلش در گستره، به احتمال ژرفای بدست آمده مربوط به گسلش جوان باشد که به سطح نرسیده است. همچنین پاسخ های بدست آمده از روش های گوناگون، شیب زیاد چشمه ی بی هنجاری را با پهنای کم نشان می دهند.