هدف تحقیق حاضر، ارائه الگویی جهت ارزیابی عملکرد مالی و رتبه بندی شرکت های تولیدی حاضر در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. ابتدا بر اساس ادبیات موجود، معیارهای ارزیابی عملکرد مالی در دو دست? کلی، شامل معیارهای سنتی و نوین (مبتنی بر ارزش)، مشخص شدند. سپس، با توجه به مبهم و نادقیق بودن شرایط تصمیم گیری و برای کاهش این ابهام از ترکیب تئوری مجموعه های فازی با روش تحلیل سلسله مراتبی و نظرات خبرگان برای تعیین اوزان نسبی این معیارها استفاده شد. در نهایت، جهت رتبه بندی شرکت های تولیدی واجدشرایط و پذیرفته شده در 5 صنعت منتخب بورس اوراق بهادار تهران در سال 1389، مقادیر معیارهای فوق و اوزان بدست آمده از مرحله قبل، در روش های تاپسیس و ویکور به کار گرفته شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به نظر خبرگان، معیارهای نوین دارای اهمیت وزنی بسیار بالاتری نسبت به معیارهای سنتی هستند. همچنین معیارهای «نسبت قیمت به سود هر سهم» و «ارزش افزوده اقتصادی» به ترتیب بیشترین اهمیت را در بین معیارهای سنتی و نوین ارزیابی عملکرد داشته اند. در ادامه با مقایسه دو روش رتبه بندی، مشخص شد که 3 شرکت برتر در سه صنعت «فلزات اساسی»، «سیمان، آهک و گچ» و همچنین «خودرو و ساخت قطعات» در هر دو روش فوق یکسان می باشند اما در دو صنعت «محصولات شیمیایی» و «مواد و محصولات دارویی» شرکت های برتر متفاوتند.