حکومت صفوی(1135-907) یکی ازحکومتهای ایرانی است ،که تاثیرماندگاری را ازخودبرجای گذاشت.این حکومت دارای ساختار سلطانی بودکه باتکیه برقبایل قزلباش شکل گرفت،یکی ازمسائلی که دولت صفوی درتاریخ دویست بیست هشت ساله خود با آن مواجه بوده است. مسئله بحران جانشینی پادشاهان صفوی است، بحران جانشینی به مجموعه حوادثی که پس ازمرگ پادشاه برسرتصاحب تاج وتخت اتفاق می افتادگفته میشود.از آنجا که درجامعه ایرانی پادشاه پیوند دهنده همه ساختار سیاسی قدرت بود ایجاد خلاء درجایگاه حاکمیت سبب بروز بحران جانشینی می شد .دردوره اول حکومت صفوی که نظامی سلطانی ملوک الطوایفی متحد بود.تنش میان قبایل قزلباش وتنش میان قزلباشان وتاجیکان علل اصلی بروز بحران جانشینی بود.با اصلاحات عباس اول(1038 -996) وافول قدرت قزلباشان حرم قدرت زیادی یافت ونقش اصلی را در بروز بحرانهای جانشینی دوره دوم به عهده گرفت . این پژوهش برآن است تا به بررسی بحرانهای جانشینی دوره صفوی علل وپیامدهای آن از آغاز سلطنت صفویان ( 907 )تا سقوط این سلسله (1135) بپردازد.