برای تهیه ی حامل پلیمری با ظرفیت اتصال دارویی بالا، کوپلیمر متناوب پلی اتیلن گلیکول (peg) و l-لیسین (lys) به روش پلیمریزاسیون محلول بین مشتق سوکسین ایمیدیل کربوکسی متیل استر پلی اتیلن گلیکول(scm-peg-scm) و lys سنتز شد به طوریکه هر دو گروه آمینی آمینو اسید جهت برقراری پیوندآمیدی با گروههای گربوکسیلی این مشتق peg مشارکت داشته و گروههای کربوکسیلی قسمتهای لیسینی برای اتصال دارو دست نخورده باقی ماندند. سپس داکسوروبیسین به عنوان یک داروی ضد سرطان از طریق پیوندهای آمیدی به گروههای کربوکسیلی آویزان اسکلت پلیمری متصل شد. سنتز scm-peg-scm و کوپلیمریزاسیون این مشتق peg با l-لیسین بوسیله ی سنجی های تبدیل فوریهی مادون قرمز (ft-ir) و رزونانس مغناطیس هستهای (1h-nmr) تایید گردید. وزن مولکولی (poly(peg-lys) توسط کروماتوگرافی ژل تراوا (gpc) تعیین و مشخص شد میانگین عددی وزن مولکولی(mn) کوپلیمر سنتز شده بیش از 11 کیلودالتون است که این نتییه با در نظر گرفتن جرم مولکیولی pegاولیه مورد استفاده (mn=1500 da) بیانگر سنتز موفق کوپلیمر متناوب (poly(peg-lysاست. ف های ft-ir و 1h-nmr نشان داد که واکنش اتصال مولکولهای داکسوروبیسین به حامل پلیمری با موفقیت انجام شده است. مقدار داکسوروبیسین متصل شده به اسکلت پلیمری بوسیله ی طیف سنجی 1h-nmr تعیین شد و این روش اندازه گیری مشخص کرد که بازده اتصال دارو به کوپلیمر برابر 6.80 درصد است. رفتار حرارتی همه ی محصولات بدست آمده توسط گرماسنج روبشی تفاضلی (dls) بررسی شد. بر اساس نتایج بدست آمده میتوان گفت که نقطه ی ذوب (poly(peg-lys اتصال یافته به دارو کمتر از نقطه ی ذوب پلی اتیلن گلیکول و (poly(peg-lys می باشد. اندازه گیری پراکندگی نوری پویای (dls) در محیط آبی نشان داد که اندازه ی ذرات مبتنی بر میانگین عددی و پتانسیل زتای (poly(peg-lys مزدوج شده به ترتیب 15 نانومتر و 18 میلی ولت است. رهش برون تن داکسوروبیسین از مزدوج در محیط پلاسما مورد بررسی قرار گرفت و منحنی رهش دارو نشان داد رهش آن کنترل شده و ثابت است.