نزال وحی در برهه ای اززمان و در تاریخی مشخص ونیز در درجه ی اول خطاب به قوم عرب عصرنزول، طی بیست و سه سال بر پیامبر اکرم(ص)، موجب شده است تا تقریباً پس از هزار و چهارصد سال و اندی، موضوعی جدید با عنوان تاریخ مندی قرآن مطرح شود. تاریخ مندی قرآن از جهات مختلف قابل بررسی می باشد و با توجه به این که در خصوص این موضوع، نظرات متفاوتی شکل گرفته لذا طرح آن ها دور از افراط و تفریط در این زمینه نبوده است. این نوشتار برآن است تا نظرات مختلف در این زمینه را مورد بررسی قرار داده وبه آنچه قابل نقد است، بپردازد.و با بررسی معانی قابل تصور برای تاریخ مندی و نیز علائم و شواهد ذکر شده در خصوص موضوع، معنای صحیح تاریخ مندی در ارتباط با ظاهر و باطن آیات قرآنی و نسبتشان با تاریخ مندی را مورد دقت و کاوش قرار داده تا آنچه در خصوص این موضوع و معنای صحیح آن، معقول به نظر میرسد را با بررسی جوانب مختلف ارائه دهد.