چکیده در روابط بین الملل، برنامه هسته ای ایران یکی از مسائل مهم در چندین سال اخیر بشمار میرود. این تحقیق روشی که موضوعی سیاسی یعنی انرژی هسته ای ایران، عوامل و عملکردهای آن در گفتمان روزنامه ها ارائه میشود را مورد بررسی قرار میدهد. با در خدمت گرفتن روشی کیفی و با استفاده از مدل پیشنهادی ون دایک در تحلیل انتقادی گفتمان ومدل گذرایی هلیدی، در این تحقیق دویست تیترروزنامه و چندین مقاله راجع به انرژی هسته ای ایران در دو دست? روزنامه های چاپ غرب ودیگری چاپ ایران بررسی شده اند تا ایدئولوژیهای خاص بکار گرفته در هر دو گروه روزنامه مشخص شود. برای انجام تحقیق شش روزنامه مردمی یعنی تایمز، نیویورک تایمز، واشینگتون پست، تهران تایمز، ایران دیلی و مهر از ژانویه 2008 تا ژانویه 2012 بررسی شده اند تا تیترها و مقالات مربوط به انرژی هسته ای ایران و نوع ارائه اخبار مربوط به آن در این روزنامه ها مورد تجریه و تحلیل قرار گیرد. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که دو گروه روزنامه دو دیدگاه کاملا متفاوت درارائه مسئله ای مشابه نمایش میدهند که خود مبنی بر اثبات این مسئله است که رسان? خبری تنها حقایق اجتماعی را انعکاس نمیدهند بلکه نمایشگرایدئولوژی غالب در بیان مسائل سیاسی میباشند که نقش کلیدی در سازش و بازسازی روابط قدرت محور در جامعه دارد. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که اطلاعات ارائه شده و ژرف نمایی حاصل از گفتمان روزنامه های تحلیل شده یعنی ارائه تصویر منفی از دیگران و تصویر مثبت از خود متأثر از استفاده دائم استراتژیهای تحلیل گفتمانی است. از نتایج این تحقیق میتوان برای تدریس آگاهانه ساختار زبانی بطور عموم و گفتمان اخبار بطور ویژه داخل و خارج از سیستم آموزشی استفاده کرد. کلمات کلیدی: تحلیل انتقادی گفتمان، گذرایی، برنامه هسته ای ایران، تیتر روزنامه ها، زبان رسانه، مقالات خبری