در این پژوهش، شش بره ی نر قزل با میانگین وزنی 4/2 ± 0/40 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین ناقص با 6 تیمار (جیره) و 4 تکرار (دوره) درون قفس های متابولیکی با دسترسی آزاد به آب و خوراک قرار گرفتند و برای 4 دوره ی 17 روزه (10 روز سازش پذیری و 7 روز نمونه گیری)، نگهداری شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره دارای 70 درصد کنسانتره و 30 درصد علوفه بدون روغن اسانسی (t1)، جیره دارای 70 درصد کنسانتره و 30 درصد علوفه با 3/0 گرم روغن اسانسی آویشن در هر کیلوگرم ماده خشک (t2)، جیره دارای 70 درصد کنسانتره و 30 درصد علوفه با 6/0 گرم روغن اسانسی آویشن در هر کیلوگرم ماده خشک (t3)، جیره دارای 52 درصد کنسانتره و 48 درصد علوفه بدون روغن اسانسی (t4)، جیره دارای 52 درصد کنسانتره و 48 درصد علوفه با 3/0 گرم روغن اسانسی آویشن در هر کیلوگرم ماده خشک (t5)، جیره دارای 52 درصد کنسانتره و 48 درصد علوفه با 6/0 گرم روغن اسانسی آویشن در هر کیلوگرم ماده خشک (t6) بود. افزودن روغن اسانسی آویشن به جیره ی قوچ های قزل، گوارش پذیری ماده خشک، ماده ی آلی و adf را تغییر نداد. همچنین، گوارش پذیری ndf، عصاره اتری و پروتین خام و تعادل نیتروژن در درون هر سطح کنسانتره و علوفه تفاوت معنی داری با شاهد (کنترل) نداشت ولی بین جیره ها با سطوح مختلف کنسانتره و روغن اسانسی تفاوت داشت. افزودن 3/0 گرم روغن اسانسی آویشن به ازای هر کیلوگرم ماده ی خشک، غلظت آمونیاک مایع شکمبه را به صورت معنی داری نسبت به شاهد افزایش داد، ولی بین روزهای متفاوت و ساعت-های مختلف نمونه گیری، تفاوت معنی داری وجود نداشت. در جیره ی دارای نسبت مساوی علوفه به کنسانتره، افزودن 3/0 گرم روغن اسانسی به ازای هر کیلوگرم ماده خشک، ph را به طورمعنی داری نسبت به شاهد افزایش داد اما بین روزهای متفاوت نمونه برداری تفاوت معنی داری وجود نداشت. ph در جیره های 52:48 (علوفه به کنسانتره) نسبت به جیره های با کنسانتره ی بالاتر (70:30 علوفه به کنسانتره)، 4 ساعت پس از خوراک دهی، کاهش یافت. به طور کلی، افزودن روغن اسانسی آویشن به جیره های دارای دست کم 50 درصد کنسانتره یا بیشتر، تاثیر شایانی بر فرآسنجه های گوارشی نداشت.