در این تحقیق به تجزیه و تحلیل رابطه بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی در بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است.هدف از این پژوهش که تعداد 210 نفر از کارکنان بر اساس روش تعیین حجم نمونه در جامعه محدود انتخاب شده اند؛ تعیین سطح فعلی عدالت و تعهد سازمانی،اولویت بندی ابعاد عدالت و تعهد سازمانی، ارائه پیشنهاد و راهکارهایی به جهت افزایش تعهد سازمانی با توجه به عدالت سازمانی می باشد. نوع تحقیق حاضر از نظر روش اجرا، در زمره تحقیقات توصیفی و همبستگی قرار می گیرد. لذا به تشریح و توصیف عوامل موجود پرداخته و تلاش می کند رابطه بین متغیرهای مختلف را با استفاده از ضریب همبستگی، کشف و تعیین کند. از منظر هدف نیز، کاربردی است. این نوع تحقیق با استفاده از زمینه و معلوماتی که از طریق تحقیقات بنیادی فراهم شده، برای بهبود و بهینه سازی روشها و الگوها در جهت ارتقاء سطح زندگی انسان، مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که عدالت سازمانی و چهار بعد آن، رابطه مثبتی با تعهد سازمانی داشته و در سطح نسبتاً مناسبی در سازمان، قرار دارند. از میان ابعاد عدالت سازمانی به ترتیب؛ عدالت مراوده ای، عدالت رویه ای، عدالت توزیعی و عدالت سیستماتیک و از میان ابعاد تعهد سازمانی؛ تعهد مستمر، تعهد عاطفی و تعهد هنجاری در اولویت قرار دارند. لذا مدیران سازمان بایستی برای ایجاد عدالت سازمانی در زمینه های نحوه تخصیص منابع و پاداشها (عدالت توزیعی)، عدالت دریافت شده از فرآیندها و رویه های مورد استفاده در تصمیمات(عدالت رویه ای)، عدالت ادراک شده از رفتار افراد تصمیم گیرنده(عدالت مراوده ای) و ادراک کارکنان از منصفانه بودن رفتار کل سازمان بعنوان یک سیستم اجتماعی(عدالت سیستماتیک)، تلاش نمایند تا این امور منجر به تقویت سلامت اداری و ارتقاء سطح تعهد سازمانی شود. امید است نتایج این تحقیق در تدوین خط مشی و استراتژی های منابع انسانی کاربرد داشته و جامعه های آماری مشابه نیز از این نتایج، بهره مند شوند.