فرآیند ماشینکاری تخلیه الکتریکی یکی از روش های مدرن ماشینکاری می باشد که با انرژی حرارتی تولیدی از جریان الکتریکی مستقیم پالسی براده برداری می کند. ماشینکاری تخلیه الکتریکی عموما در حضور دی الکتریک مایع با سوخت های هیدرو کربنی انجام می گیرد. به علت مشکلات زیست محیطی بالای این فرآیند در حضور دی الکتریک مایع، گاز به جای دی الکتریک مایع استفاده می شود که به آن ماشینکاری تخلیه الکتریکی خشک گفته می شود. این روش بیشتر در حضور گازهای اکسیژن و هوا انجام گرفته است. هدف این پایان نامه بررسی اثر گازهای مختلف بر ماشینکاری تخلیه الکتریکی خشک می باشد. در این پایان نامه از الکترود مسی 3 کاناله برای ماشینکاری فولاد تندبر استفاده شده است . طراحی آزمایشات با استفاده از روش تاگوچی، انجام گرفته است. متغیرهای ورودی (فاکتورهای کنترلی) در این روش شامل جریان، زمان روشنایی پالس، ضریب کار(سیکل کاری)، فشار گاز، سرعت دوران اسپیندل و نوع گاز می باشد. همچنین اثر این پارامترها بر پاسخ های فرآیند شامل نرخ براده برداری، زبری سطح و اضافه برش شعاعی بررسی شد. مخلوط گازهای آرگون و هوا برای نخستین بار در این تحقیق به عنوان دی الکتریک مورد استفاده قرار گرفت و اثر این ترکیب بر خروجی های فرآیند با دو گاز هوا و نیتروژن مقایسه شده است. بررسی متغیرهای خروجی نشان داده که برای دست یابی به حداکثر نرخ براده برداری، که بزرگ ترین مشکل ماشینکاری تخلیه الکتریکی خشک می باشد، مخلوط آرگون و هوا بهترین حالت می باشد. همچنین ماشینکاری در حضور گاز نیتروژن، به عنوان دی الکتریک دارای بهترین صافی سطح و دقت ابعادی در مقایسه با گازهای دیگر می باشد.