نام پژوهشگر: نازنین منجمی
نازنین منجمی حوریه شیخ مونسی
«فانتزی» ژانری ادبی است که از ابتدای ده? هفتاد، در ادبیات کودکان و نوجوانان ایران، جای خود را باز کرده است. طی این سال ها، در ایران تلاش فراوانی برای بررسی روش مند داستان هایی در این نوع ادبی، صورت گرفته است تا مناسب بودن این داستان ها برای مخاطبانش و همچنین قدرت جذب این داستان ها و کشف ارزش های موجود در آنها، مورد ارزیابی قرار بگیرد. دراین مجموعه نیزتلاش شده تا بهترین روش تحلیل این نوع داستان ها، انتخاب شود و بر اساس آن به نقد داستان ها پرداخته شود. بدین منظور از نظری? ساختارگرایان? «تزوتان تودوروف»، ساختارگرای برجست? بلغاری، با عنوان نظری? جهانی دستور زبان استفاده شده است. این نظریه به ما اجازه می دهد که هم به بررسی تک تک عناصر داستان بپردازیم و هم ارتباط و انسجام بین این عناصر، مراحل داستان، و در نهایت انسجام ساختار کلی داستان را مورد تحلیل قرار بدهیم. بر اساس این تحقیق برخی از بهترین داستان های تألیف شد? این نوع ادبی در ایران، بر اساس انواع گونه های فانتزی موجود، در دهه های هفتاد وهشتاد مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد.