چکیده هدف از این مطالعه ، بررسی تاثیر درمان ویبرواکوستیک موزیک بر کاهش رفتار های کلیشه ای ، خود جرحی و پرخاشگرانه افراد درخود مانده است .روش: این پژوهش از نوع تک موردی بوده و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ، اعضای نمونه که 3 نفر از نوجوانان افراد در خودمانده با رفتار چالش انگیز بودند ،انتخاب شدند ، نخست در این پژوهش هر سه نوع رفتار های چالش انگیز کودکان در خود مانده به طور دقیق مشخص شده و برای هر آزمودنی براساس مشاهدات و ارزیابی والدین ، در برگه ثبت داده ها ( ثبت فاصله زمان و ثبت نمونه گیری زمان) منحنی خط پایه ( a ) در هر 3 رفتار چالش انگیز ( حرکات کلیشه ای ، خود جرحی و پرخاشگری ) رسم شد و سپس روش درمانی ویبروآکوستیک موزیک به مدت 10 جلسه و هر جلسه 20 دقیقه بر روی هر یک از اعضای نمونه اجراء گردید .میزان بروز رفتار چالش انگیز به وسیله برگه ثبت داده ها بر اساس مشاهدات پژوهشگر در جلسات درمانی و والدین پس از جلسه درمانی ، تعیین گردید و منحنی مرحله مداخله(b) رسم گردید .همچنین نمره خط پایه هر آزمودنی بوسیله پرسشنامه مشکلات رفتاری bpi-01 در شدت و فراوانی هر سه رفتار چالش انگیز، محاسبه شد . نمره مرحله مداخله (b) با اجرا مجدد پرسشنامه مشکلات رفتاری bpi-01 بلافاصله پس از اتمام جلسات درمانی و دوره پیگیری پس از گذشت 2 هفته از خاتمه جلسات درمانی محاسبه شد .یافته ها : رفتار های چالش انگیز هر سه آزمودنی در ارزیابی های جلسات درمانی ، والدین و اجرای مجدد پرسشنامه مشکلات رفتاری bpi-01 که به منظور بررسی تغیرات احتمالی انجام شد ، کاهش یافت و در پیگیری در مقایسه با بلافاصله پس از درمان افزایش یافت اما همچنان در مقایسه با خط پایه کاهش را نشان می داد و کاهش فشار خون و ضربان قلب در حین جلسات درمانی نشان از اثر گذاری این درمان بر سیستم عصبی سمپاتیک به عنوان شاخه ای از سیستم اعصاب خودمختار دارد . بحث و نتیجه گیری: درمان ویبروآکوستیک موزیک با اتر گذاری بر فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک ،برانگیختکی افراد درخودمانده را کاسته و میزان رفتار چالش انگیز افراد درخود مانده را کاهش می دهد . کلید واژه ها: ویبروآکوستیک موزیک ، رفتار چالش انگیز ، درخودمانده