پیشرفتهای جدیددرزبان شناسی کاربردی ودستاوردهای وسیع درآموزش زبان انگلیسی متخصصین آموزش زبان انگلیسی رابراین واداشتندکه گزینه های متفاوتی را برای ارزشیابی پیشنهادکنند.ارزیابی همکلاسی یکی از این گزینه هاست که نه تنهاقدرت ارتباطات رادرکلاس بهبودمی بخشدبلکه حسی اجتماعی وهمکاری ایجادمی کندکه انگیزه زبان آموزان راازطریق ارتباط باخودشان افزایش می دهد.ادعای برتری ارزشیابی همکلاسی برارزشیابی معلم هنوزدرمدارس ایران تاییدنشده که معلمین رابرای به کارگیری ازاین گزینه درکلاس درس تحریک کند.بنابراین این تحقیق تلاش میکنداین نکته رابررسی کندکه آیااختلاف قابل توجهی بین تاثیرارزشیابی معلم وارزشیابی همکلاسی درویژگی شخصیتی زبان آموزان وجودداردیاخیر.به منظورانجام این تحقیق 60 دانش آموزدختراز یکی ازدبیرستانهای تهران انتخاب می شود.ازاین دانشآموزان ابتدایک آزمون اعتمادبه نفس شامل 20 سوال گرفته می شود.سپس دوکلاس شش جلسه درک مطلب خواهندداشت که درپایان هرجلسه آزمون کوتاهی ازآنهاگرفته می شود.دریکی ازکلاسها آزمونهاتوسط معلم (ارزشیابی معلم)ارزیابی می شودودردیگری همکلاسی ها(ارزشیلبی همکلاسی).در پایان تحقیق دوباره آزمون اعتماد به نفس گرفته میشود. میانگین هر دوآزمون اعتمادبه نفس بااستفاده از t-test مقایسه می شود.به علاوه اگر اولین آزمون هردو کلاس همگون باشند نتایج آزمونهای پایانی نیز می توانند برای وجود اختلاف میانگین با یکدیگر مقایسه شوند.

برای مقایسه تاثیر ارزیابی همکلاسان از اعتماد بنفس یادگیرندگان زبان خارجی 60 دانش آموز دختر از دبیرستان آیین تربیت تهران با استفاده از نمونه برداری مناسب انتخاب شدند و محقق آنها را به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی تقسیم کرد که هر دو کلاس با استفاده از روش آزمون-آزمون مجددا بوسیله پرسشنامه اعتماد بنفس دانشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند.این پرسشنامه شامل 20 پرسش 6 گزینه ای از کاملا موافق تا کاملا مخالف میباشد. طی جلسات مورد نظر هر دو کلاس از فعالیتهای درک مطلب استفاده می کردند کهپرسشهای درک مطلب توسط معلم در گروه ارزیابی توسط معلم و همچنین توسط همکلاسیها در گروه ارزیابی توسط همکلاسیها تصحیح می شدند.معادله پیرسون به ترتیب ارزشهای مثبت 0.96 و0.78 را در هردو گروه نشان داد. در حالیکه تی تست هیچ اختلاف قابل توجهی را بین دو گروه با 0.95 اطمینان نشان نداد. نکته قابل ذکر درباره این یافته ها این بود که میانگین نمره اطمینان هر دو گروه تقریبا یکسان بود که حداقل امید به استفاده از ارزیابی توسط همکلاسی را تا حد استفاده از ارزیابی توسط معلم ایجاد میکند.