نام پژوهشگر: غضنفر موسوی
غضنفر موسوی محمد جواد سعدی
رساله حاضر در موضوع زنان نمونه در قرآن در دو بخش تهیه و تدوین شده است. بخش اول: به تبیین کلیات مربوطه به بحث پرداخته و در چهار فصل بیان شده است . فصل اول: از این بخش درباره طرح تحقیق پرداخته است. فصل دوم: معنی واژه ها و کاربرد قرآنی آنها از قبیل واژه اسوه، مثل، اتباع، عبرت، اقتدا و امام و اینکه هر یک از این واژه های فوق الذکر در معنی نمونه بکار برده شده است و در حد اشاره به معانی واژه های مذبور اکتفا شده است. و نیز به این نکته توجه شده است که منظور ما از اسوه، الگو، نمونه یک چیز است و فرق بین آنها نیست جز اینکه بگوییم اسوه کلمه قرآنی و عربی است و در فارسی به معنی الگو و نمونه به کار برده شده است. در فصل سوم با عنوان نمونه والگو از نظر قرآن و زیر مجموعه های آن بحث شده است و اصلی ترین دغدغه ما در این است که معصوم من حیث اینکه معصوم است بلاشک میتوانند اسوه باشند اما سوال ما اینست که غیر معصوم که احتمال خطا در او است چگونه می تواند اسوه قرار گیرد؟ و ما از این پرسش بطور تفصیل پاسخ دادیم و خلاصه آن این است که غیر معصوم در درجه پایین تر میتوانند اسوه باشند نه در درجه اعلی علین. فصل چهارم: در مورد جایگاه زن قبل از ظهور اسلام در شبه جزیره العرب و بعد از ظهور اسلام و زنده به گور کردن دختران ، و انگیزه های این جنایات .... بصورت بسیار مختصر مطرح گردیده است. بخش دوم: این رساله که مهمترین بحث این رساله را در بردارد درباره زنان نمونه در قرآن پرداخته و این بخش نیز مشتمل بر چهار فصل است در فصل اول نمونه خوبان، مشخصات و علت نمونه بودن زنان نمونه به طور کامل تبیین گردیده است. فصل سوم: درباره نمونه ی بدان، و خصوصیات ناپسند نمونه ای از زنان بد پرداخته است. و فصل چهارم این بخش درباره زنان زشت کردار و خصوصیات و ویژگیهای منفی آنان را به خود اختصاص داده است. و در نهایت با یک نتیجه گیری کلی رساله به پایان رسیده است.